Meet me under the Hanging Tree.

Kom je, kom je
Kom je naar de boom?
Daar hangt een man, die heeft er drie vermoord
Vreemde dingen heb ik hier gehoord
Zien we elkaar om middernacht
Weer in de galgenboom?

Het liedje weergalmde in mijn oren, en ik beet op mijn lip. Ik kon me nog zo goed herinneren dat Robert voor het eerst dat liedje voor me zong. Toen hij me vertelde dat ik moest vluchten, dat hij wist wat voor onheil er boven zijn schouders ging, en dus boven de mijne.

Kom je, kom je
Kom je naar de boom?
Waar de dode zijn lief tot vluchten aanspoort
Vreemde dingen heb ik hier gehoord
Zien we elkaar om middernacht
Weer in de galgenboom?

Ik haalde me het beeld van Robert, hangend in de galgenboom, weer voor de geest. Ik haalde diep en schokkerig adem, maar ik zette door.
Één enkele traan sijpelde langs mijn wang. Ik liet hem voor Robert, opdat hij zou weten hoe moeilijk deze beslissing voor mij was. Want het was niet erg simpel geweest om hem daar te laten, terwijl ik door moest met mijn leven. Hij wist er niets van, maar ik had nog een grote taak te verrichten. Daarna zou ik zeker bij hem terugkeren...
Maar eerst moest ik vluchten.

Kom je, kom je
Kom je naar de boom?
Daar zijn we vrij, dus haast je voort
Vreemde dingen heb ik hier gehoord
Zien we elkaar om middernacht
Weer in de galgenboom?

Robert was vrij nu, en ik haastte me voort. Voor ik tot hem zou terugkeren, moest ik het nog afmaken...
Ik voelde me schuldig omdat ik wegliep, weg van het gevaar en weg van moed en ridderlijkheid. Wat een mooi beeld zou het toch zijn om met het hoofd omhoog recht op je dood af te lopen, zoals Robert had gedaan op de dag van zijn terechtstelling. Maar die eer was niet voor mij weggelegd, ik zou waarschijnlijk sterven tijdens de laatste taak die mij was opgelegd.
Ik keek naar achteren, maar de galgenboom was al uit het zicht.

Kom je, kom je
Kom je naar de boom?
Zij aan zij, draag om je hals een koord
Vreemde dingen heb ik hier gehoord
Zien we elkaar om middernacht
Weer in de galgenboom?

Ik had niet naar hem geluisterd, niet naar Robert. Hij had me gevraagd dit voor hem te doen, voor hem te sterven zodat we in het hiernamaals weer samen konden zijn, maar het kon nou eenmaal niet. Robert zou voor eeuwig stralen in de hemel, terwijl ik zou branden in de hel om wat ik op het punt stond te gaan doen.
Terwijl ik doorrende haalde ik een pijl uit mijn pijlenkoker en legde hem op mijn houten boog. Ik wist dat ik er nog lang niet was, maar het gaf een goed gevoel om voorbereid te zijn.
Het was tien uur 's avonds, en het was nog een half uur lopen naar de burcht. Ik zou de graaf het leven ontnemen, hopelijk ontsnappen en me om middernacht bij Robert voegen. Niemand zou weten dat ik het gedaan had, men zou denken dat ik uit liefde mezelf naast hem opgehangen zou hebben. Maar ik wist dat de graaf te goed beveiligd was, en dat dit slechts een hoop was, een kleine hoop...
Maar de graaf moest dood. Hij had namelijk Robert vermoord, terwijl Robert onschuldig was.

Kom je, kom je
Kom je naar de boom?
De onschuldige vindt hier zijn rustoord
Vreemde dingen heb ik hier gehoord
Zien we elkaar om middernacht
Weer in de galgenboom?

Twee uur later hangen er in de boom geen één, maar twee gezichten.
Met om hun hals een koord en hun gezicht starend naar beneden, zijn Robert en zijn geliefde Sharisha.
Een onschuldige moordenaar, veroordeeld voor drie moorden die hij niet heeft begaan, en zijn minnares, een meisje dat zich uit liefde voor hem opofferde.
Ze zwaaien vredig heen en weer in de zachte wind, voor eeuwig gescheiden in het hiernamaals.

In de verre verte klinkt een schreeuw: Graaf Burdeour is dood gevonden in zijn slaapkamer, met een pijl recht door zijn borstkast.