She’s Not One Of Them [Jasper-Twilight] <29>

Foto bij She’s Not One Of Them [Jasper-Twilight] <29>

Mijn mond valt open en de jongen, die al heel de tijd naar me staarde, grijnsde. ‘Jacob!’ gilde ik en gooide me in zijn armen. ‘Welkom terug Latika. We hebben je gemist.’ Ja ze noemde mij hier steeds Latika, mijn Indiaanse naam. ‘Ik jullie ook.’ Hij laat me los en ik bekijk hem is goed. ‘Omg Jake je bent gigantisch geworden!’ ‘Vind je dat ergens niet logisch? Het is 12 jaar geleden dat we elkaar zagen.’ ‘Maar ik ben jou en Billy nooit vergeten.’ ‘Wij jou ook niet. Neem je spullen en ga met me mee. Billy zal zo blij zijn jou te zien.’
‘Hou ben je hier gekomen?’ ‘Te voet.’ ‘Kom dan nu maar mee in mijn auto, ik heb geen zin om te lopen.’ Jake moest lachen en stapte in, hij zei hoe ik moest rijden en na 5 minuten waren we aangekomen.
Jake ging binnen en ik volgde hem op een afstandje. ‘Hé pa ik heb een cadeautje bij.’ Hij had teken gegeven dat ik moest blijven staan zodat Billy me niet zag.

srr dat het zo lang heeft geduurd

[Aylin]
‘Jake je weet dat ik niet van verrassingen hou.’ ‘Deze ga je goed vinden, zeker weten.’ ‘Oké kom maar op met je cadeau.’ Ik grinnikte een keer en Jake draaide zich om, hij deed teken dat ik kon komen en deed een stap opzij.
Ik ging naar Billy toe, die me eerst niet herkende. Grijnzend keek ik naar Jake. ‘:O Ken je mij niet meer? Dat vind ik niet kunnen hoor.’ Grijnsde ik ‘Latika,ben jij dat? :O Je bent zo groot geworden, lieve hemel wat ben je mooi geworden. Vind je niet Jake?’ ‘Natuurlijk.’ Zei hij en werd een beetje rood, maar dat was bijna niet zichtbaar door zijn bruine huid.
‘Geef me eens een knuffel, dat is zo lang geleden. We hebben je zo gemist en je bent net op tijd terug.’ ‘Jake’s verjaardag is morgen.’ Zeg ik en ik glimlach naar hem. ‘Je weet het nog, na al die jaren. Kom morgen.’ ‘Maar ik heb geen cadeau.’ ‘Je terugkomst is het grootste cadeau dat ik ooit heb gekregen.’zei Jake stil. ‘Oké ik kom :D anders zit ik toch maar alleen thuis.’
[Alice]
We zijn met ons allen gaan jagen nadat ik Jasper 100 keer gerust moest stellen. En beloven dat alles wat ik zag ik meteen zou zeggen. Maar ik was niet van plan te zeggen wat ik net had gezien. Hij zou zich maar zorgen maken om niets.
*Aylin is alleen thuis en besluit naar La Push te gaan. Ze ligt op het strand en dan wordt het beeld zwart. Ze is bij een weerwolf…*
Je zegt het niet tegen Jasper. Zeg ik hardop in mijn hoofd. Edward knikt, maar het is te laat Jasper voelde onze gemoedswisseling. ‘Alice is er iets?’ ‘Natuurlijk niet.’ Zeg ik zo fake als het maar kan en natuurlijk trapt hij er niet in. ‘Edward?’ ‘Het is niets te erg, echt waar.’ ‘Als het iets Met Aylin te maken heeft wil ik het nu meteen weten.’
Ik kijk naar Edward en hij knikt, ik zucht een keer. ‘Aylin is bij de weerwolven, maar dat wil niet meteen iets slechts betekenen.’ Zeg ik hoopvol. ‘Maar je weet het niet zeker.’ ‘Nee, zolang ze bij hen is zie ik niets, maar Jazz blijf bij ons. Ze red het wel en ga je nou eindelijk toegeven dat je haar leuk vindt.’
Hij laat zijn hoofd zakken en loopt naar Carlisle en Esmée. ‘Dat is een duidelijke ja.’ Zegt Edward en ik knik.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen