Foto bij She’s Not One Of Them [Jasper-Twilight] <32>

‘Jazz, alles is goed, ik heb der gezien.’ Zeg ik lachend, ik zie mijn broer niet graag zo bezorgd. Ik zie de opluchting zo op zijn gezicht en meteen vrolijkt iedereen op. ‘Jasper!’ roept iedereen in koor. Jasper kan alleen maar grijnzen. Hij is zo verliefd. Edward die naast me zit knikt grijnzend.

|De volgende dag|
[Jakob]
Ik lag nog lekker te slapen toen ik plots werd aangevallen. Gillend wordt ik wakker. ‘Haha, Jake je gilt als een meisje xD en dat op de dag dat je 17 wordt. Rustig ik ben het maar.’ ‘Tika ik schrok me dood.’ ‘Je meent het, dat was nog niet in me opgekomen xD.’ Ze ligt strijk, ik pak haar op, gooi haar over mijn schouder en ga naar de woonkamer.
‘Latika ik wist niet dat je zo hard kon gillen.’ Zegt Billy verbaast. ‘Dat was ik niet, dat was Jake.’ En weer ligt ze strijk terwijl ik bloos. Billy schudt zijn hoofd. ‘Ik ben ontbijt aan het maken voor onze jarig.’ ‘Dank je, dat moest niet hoor :D.’ ‘Jake ga je me nog neerzetten dan kan ik je feliciteren.’ Hoor ik van naast me komen.
Ik zet haar neer en ze slaat haar armen om me heen. ‘Gefeliciteerd Jake.’ Zegt Aylin met een lach en ze geeft me 3 kussen.’ Na het ontbijt besluiten ik en Tika naar de andere te gaan, maar aangezien we te voet niet snel genoeg zijn naar Tika’s zin wil ze dat ik in een wolf verander. Ik kruip in de bosjes trek alles uit, transformeer en ga terug, ze kruipt op mijn rug en ze houd zich goed vast.
[Aylin]
We komen aan en Jake gaat liggen zodat ik kan afstappen. ‘Dat was leuk :D.’ Hij maakt een geluidje en loopt naar het bos, zodat hij weer zichzelf kan worden. Plots staat hij achter mij en neemt me op. ‘Jake!! Waarom is iedereen rond me zo stil. : (’ ‘Haha Tika toch. Je zou moeten weten dat ik niet graag heb dat je me vergelijkt met die…, je weet wel wie.’ ‘Dank je dat je niet al te vijandig bent. Dat betekend echt heel veel voor mij.’
‘Tika, ben je… verliefd op één van hen?’ Net op dat moment komt Embry buiten gelopen. Mijn redding. ^^ ‘Happpy B-day Jake! :D’ roept hij en hij neemt mij uit Jake’s armen. ‘Ség ben ik een klein kind dat niet kan lopen ofzo? Waarom moet iedereen me steeds dragen?’ zeg ik verontwaardigd.
‘Ja Tika je bent mijn klein meisje. ^^’ zegt Embry lachend. We gaan naar binnen. ‘Haay iedereen.’ Zeg ik lachend. ‘Haay.’ Zeggen ze in koor terug en als ze me zien liggen ze plat van het lachen. ‘Embry er is zeker geen kans dat je me gaat neerzetten?’ ‘Nope.’

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen