Don't touch my horse, jerk!

Ik zie hoe het paard achter Tyson in elkaar zakt en de man in het zwart erop kukelt over het paard heen. "Dorcey, omdraaien!" beveel ik terwijl ik aan de teugels trek. Ik haast me naar Tyson en al snel kom ik hem te gemoed. Ik trek mijn zwaard en haal uit naar de andere man. Hij blokkeert met zijn zwaard en haalt ook weer uit. Een bloederige snee verschijnt over Dorcey's zij. "oh mijn.. ! Jij klootzak!" schreeuw ik, nogal un-lady-like. De man grinnikt en gaat richting Tyson. Ik beveel mijn paard hem te volgen en eenmaal naast die man spring ik op zijn paard. "Wel nu!" schreeuw ik kwaad en ik steek mijn zwaard door de man's borstkas. De man gilt het uit en al snel dooft zijn stem. Ik trap hem van zijn paard en hij ligt daar levenloos op de grond. Ik breng zijn paard tot stilstand en ga weer op Dorcey zitten. Ik knoop de teugels van het zwarte paard aan Dorcey's teugels en al snel haal ik Tyson weer in. "Nou dat was me het avontuurtje wel." zegt hij met een licht geschrokken ondertoon. "Ja, zo out-of-nowhere was wel raar. Ik had hem niet meteen af moeten maken, maar eerst ondervragen." antwoord ik, spijtvol dat ik hem heb vermoord. "Volgende keer eerst denken, dan doen." zegt Tyson. "Yup, als je eerst doet dan denkt krijg je er spijt van.." zeg ik. En we gaan verder de duisternis in, op weg naar Härsbürg.