Na het slijpen van onze zwaarden zijn we klaar om op zoek te gaan naar een herberg. Tyson's maag heeft het zover geschopt om voortdurend geluid te maken en de man blijft hoofdschuddend verder werken. Ik steek mijn zwaard weer in z'n holster en loop naar de man. "Pardon?" Hij kijkt op en glimlacht weer. "Kan 'k nog meer voor gulle doen?" vraagt hij. De man lijkt me een werkelijk aardige man, maar ik moet hem niet te veel van zijn werk houden, denk ik. Ik pak mijn 'portemonnee' en geef hem een aantal zilverstukken. "Danku." zeg ik. "Neen, ets gratis. Niet betalen, niet." zegt hij. "Nee, het is voor u." glimlach ik en ik neem Tyson mee naar buiten. We lopen door de straat en er zijn genoeg herbergen, dus we besluiten overal een kijkje te nemen. Bij de eerste herberg die ik binnenkom word ik meteen mateloos geïrriteerd. "Welkom, welkom, welkom. Schone dame! Jonge heer! Welkom, welkom. Komt u binnen. Welkom, laat me uw cape even aanpakken. Welkom, welkom, komt u verder. Geef maar, uw cape." gaat een vrouw maar door. Ik draai me om naar Tyson en zeg, net iets te hard:" Ze heeft vast geen idee dat ze haar klanten weg jaagt." Tyson schiet meteen in de lach en ik hoor de vrouw achter mij kuchen. Ik voel het bloed naar mijn hoofd stromen en sleep snel Tyson mee naar buiten. "En dat ging geweldig." zucht ik. "Zeg dat wel, volgende dan maar?" stelt hij voor. "Aye!" knipoog ik. We komen een herberg binnen met allemaal dronkelui, ze zingen allemaal een lied, een echt dronken lied. Sommigen vallen van hun stoelen, andere hangen eraan. Sommigen slapen half op de bar, anderen liggen onder hun tafel. Ik hoor Tyson lachen. "Haa! Mijn soort herberg! Kom we gaan wat halen!" zeg ik opgewonden. Een aantal mannen staren vol ongeloof naar ons, maar ze kunnen mijn voeten kussen voor mijn part. Ik loop gewoon door en vraag aan Tyson wat hij wilt. "Eten." zegt hij simpel. "Ik leef met je mee, vriend." zegt een of andere, niet dronken man. "We willen hier allemaal eten, maar we zijn over geleverd aan het dronkenschap." zegt hij. "Vage gast." kuch ik. "Join the dark side, we have cookies!" zeg ik tegen Tyson, waarna we in de lach schieten.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen