Het Grensgebied en de koolmijnen.

"Zeg, Olaf. Ben jij van hier?" vraagt Tyson. Olaf schudt zijn hoofd, "Nee, kleintje. Ben van Het Grensgebied, de koolmijnen." zegt hij. Ik staar vol verwondering naar hem, de meeste mensen die uit de koolmijnen komen zijn vermoord in de slag om Het Grensgebied. De mensen uit de koolmijnen zouden nu ook al 80 zijn .. wat raar. "Olaf, hoe oud ben je?" vraag ik achterdochtig. "Hoe oud is Olaf? Ik weet het niet, hoor. Ik heb mijn jeugd en tiener-tijd doorgebracht in de koolmijnen, maar ik kan me er weinig van herinneren. Ik ben vertrokken uit de koolmijnen en ik heb gereisd door Träva en nu ben ik hier. "Maar alle koolmijn bewoners zijn toch vermoord tijdens de slag om Het Grensgebied?" vraag ik, nog steeds achterdochtig. "Alleen degenen die protesteerden en degenen die probeerden te ontsnappen uit Het Grensgebied. Mijn moeder, en waarschijnlijk mijn vader ook, bleven in de mijnen. Later ben ik geboren, de slag was toen al voorbij en er was weer vrede in Het Grensgebied. Toen zijn ze ook akkoord gegaan met de wensen van de bewoners om te vertrekken." legt hij uit. "Dus.. De koolmijnen zijn al toegankelijk? Waarom is dat nieuws nooit verder gegaan, dan Het Grensgebied? Niemand hier weet dat de koolmijnen toegankelijk zijn, dat is ons nooit verteld!" zeg ik, half verbaasd en half geschrokken. "Omdat de koolmijnen nu vol zitten met wilde dieren, beren, zwijnen en dergelijken. Het is te gevaarlijk voor dit soort mensen." zegt hij, terwijl hij om zich heen kijkt. Ik kijk ook rond. Ja, dit soort mensen zouden het niet overleven in het wild, in plaatsen zoals de koolmijnen en Het Grensgebied.