Verdwenen?

"Olaf, waar ga je nu naartoe?" vraag ik tenslotte. "Ik weet niet, ik probeer wat veiligere stadjes te vinden. Heb geen zin meer om te blijven rond trekken, ik wil me vestigen." lacht hij. "Kom anders met ons mee, als je nog niet weet waar je naartoe wilt." stel ik voor. Tyson knikt. "Het is bij ons heel gezellig en rustig. Tenzij er een feest is. Zodra één iemand het weet, weet de rest het in no-time. We hebben een hecht dorp." verteld hij. Olaf kijkt bedenkelijk. "Kom op, Olaf. Ik zou het geweldig vinden als je mee gaat!" zeg ik, terwijl ik hem probeer over te halen. "Nou.. Waarom niet? Heb geen plannen." zegt hij, terwijl hij zijn handen weer op zijn buik slaat. Ik ben blij als een klein kind dat net een cadeau kreeg. "Groei toch eens op." denk ik, terwijl ik snel mijn glimlach van mijn gezicht haal. Plots komen er drie bewakers langs en ze tikken me op mijn schouder. "Pardon, ben jij toevallig Misae?" zegt een van hen. Ik schud mijn hoofd en verontschuldig mezelf. Hij schudt zijn hoofd en gebaard de anderen dat ze weer verder gaan zoeken. "Wat was dat?" vraag ik aan Olaf.
Hij zucht en antwoordt:" Er is woord uit het paleis ontsnapt, dat de prinses is verdwenen. Blijkbaar spreidt het nieuws hier zich minder snel dan op andere plaatsen." Ik schrik, "Ze is weg? Gewoon weg? Is ze ontvoerd? Weggelopen? Hoe kan ze nou zomaar weg zijn?" Ik bombardeer Olaf met vragen, maar hij zegt dat hij ze verder niet kan beantwoorden. "Jee, verdwenen. Wat.... eng.." denk ik.