-Hoofdstuk 6

Marnie Elisabeth Still.

"Ik haat hem echt, Punky." Zei Marnie terwijl ze de kat die uitgestrekt op haar bed lag, aaide. "Hier zit je." Geschrokken draaide ze zich om en keek Ron aan. "Hemeltje, ik schrok me bijna dood!" "Ja, dat overkomt mensen wel eens als ze mij zien." Zei hij en probeerde 'sexy' te kijken. "Hermione valt daar misschien voor, maar ik écht niet." "Weet ik. Kom je, het avondeten wordt zo geserveerd." Marnie knikte, "ik ben er zo." Antwoordde ze; "Dan zien we je zo, moeten we wachten?" "Nee, ga al maar vast." Zei ze en glimlachte flauwtjes. "Is alles wel in orde?" "Jawel, waarom?" "Eh, je zit hier alleen, samen met Punky?" "Juist, en ik mag geen aandacht geven aan mijn eigen kat?" Lachte Marnie. "Jawel, sorry, ik dacht, meestal ben je altijd wel bij iemand." "Ik weet het. Ik wou gewoon even alleen zijn." "Dan stoor ik je niet verder." En met die woorden liep Ron de kamer uit. "Punky, ik ga eten, wees een brave jongen." En ze drukte een kusje op zijn kopje, trok haar gewaad aan en liep richting the greathall, voor het avondeten. "Goede avond." Begroette bijna de hele tafel haar. Marnie schok ze een glimlach en zette zich tussen Harry en Ron in. "Zeker dat alles in orde is?" Marnie knikte en glimlachte bemoedigend naar Ron. "Oké dan." Wanneer Draco the greathall binnen kwam zuchtte ze diep waardoor Harry meteen opkeek. "Heb je al met hem gesproken?" Ze knikte. "En?" Ik vroeg hem waarom hij het juist op mij gemunt had, bleek dat ik hem een makkelijke prooi leek, door mijn onwetendheid over Hogwarts en dat soort dingen." "De eikel." Mompelde Harry, waarna hij zich weer richtte op Ginny.

"Dus, niemand kan slapen?" Fluisterde Angelina. "Nope." Mompelde Marnie en streek over Punky zijn kopje waardoor er meteen een spinnend geluid uit hem kwam. "Welke les heb jij morgen als eerste, Marnie?" "Potions, denk ik, hoezo?" "Ik heb het al aan iedereen hier in de kamer gevraagd, jij blijkt wel de enige van onze kamer te zijn dat morgen met een ander vak begint. Ik wou even zekerheid." Marnie zuchtte, fijn, ook dat nog. "Ik ga wat proberen te slapen." Mompelde ze en draaide zich op haar zij en sloot haar ogen.

Ik hoop écht, écht, dat jullie het leuk vinden.