-Hoofdstuk 17

Draco Lucius Malfoy.

"Nog wakker?" Vroeg Blaise toen hij de slaapkamer binnenkwam. Draco legde zijn boek neer en knikte. "Trouwens," zei Blaise, terwijl hij zijn T-shirt uittrok, "je was wel vroeg weg, niet?" "Eén uur, hoezo?" Blaise haalde zijn schouders op. "Pansy vroeg achter je, maar je was al weg." Draco haalde zijn schouders op en probeerde zich terug te concentreren op zijn boek. "Oh trouwens, vergeet morgen die extra training niet." Draco keek vragend op. "Extra training?" "Zeg niét dat je dat bent vergeten!" Draco knikte. "Ik heb andere plannen." "Hoé kan je nu andere plannen hebben?" "Blaise, laat het! Ik red me er zelf wel uit, je hoeft me ook niet te dekken, hoor." Zei Draco waarna hij zijn boek weglegde en zich onder zijn deken nestelde. "Slaapwel."


Draco draaide een rondje om te zien of hij alles had. Hij checkte alles nog eens dubbel na en verliet toen de Slytherin-kamer. Langzaam wandelde hij richting the greathall. Aangezien hij nog tijd over had kon hij rustig ontbijten.
      Wanneer Draco een broodje aan het smeren was verschenen er twee handen voor zijn ogen. Hij verplaatste zijn handen op de handen voor zijn ogen en haalde deze weg om zijn hoofd om te draaien en te glimlachen. "Morgen." Zei Marnie vrolijk waarna ze naast Draco plaats nam. "Je hebt geluk dat de rest van de Slytherins nog slapen." Mompelde Draco na dat hij een hap nam van zijn broodje. Marnie knikte. "En dat Harry en zo nog slapen." Draco keek nep-verbaasd. "Hoezo? Mogen ze me niet?" Marnie moest moeite doen om niet in lachen uit te barsten om Draco zijn verbaasde gezicht, dat kon zelfs Draco zien. "Doe normaal." Zei Marnie en ze gaf Draco een klop tegen zijn arm. "Maar," begon Marnie, "ik moet nu gaan, ik zie je binnen een uurtje of twee?" Vroeg ze terwijl ze al weer recht stond. Draco knikte. "is goed." "Bloody hell," Klok er van naast Draco. Geschrokken draaide Draco zich om en keek Blaise aan. "wat deed zij aan ónze tafel?" Draco haalde zijn schouders op. "Niets bijzonders." "Nee, je lachte naar haar, je láchte!" Blaise zijn stem schoot de hoogte in. Draco zuchtte en stond recht. "Ik moet gaan." "Draco, wacht!" Riep Blaise terwijl hij Draco achterna liep. "Wat?" Vroeg die laatste lichtelijk geïrriteerd. "Wat ga je vandaag juist doen?" Vroeg Blaise terwijl hij Draco's gezicht nauwkeurig afspeurde. "Gaat je niets aan." "Je gaat toch niet met die vuile mudblood weg, of wel?" Draco balde zijn handen tot vuisten. "Wel dus!" Lachte Blaise spottend. "Draco Málfoy gaat om met een mudblood!" Riep Blaise doorheen the greathall, die nu al behoorlijk vol begon te lopen. Draco haalde diep adem en besloot het te negeren en door te lopen. "Wat een meisje al niet met je kan doen! Een vieze, vuile parasiet!" Draco's lichaam begon te beven van onder tot boven, het leek alsof de woede de controle over zijn lichaam over nam.



Marnie Elisabeth Still.

"Marnie! Marnie!" Hermione kwam helemaal in paniek de slaapkamer binnengelopen. "Wat is er?" "Draco, Blaise, greathall!" Sprak ze snel na elkaar, helemaal uitgeput. "Oké, Hermione, rustig. Wat is er aan de hand?" "Kom!" Hermione pakte Marnie haar hand vast en sleurde haar mee richting the greathall. "Fuck, Draco!" Gilde Marnie toen ze de woorden uit Blaise' mond hoorde komen. "Sectumsempra." Niet veel later lag Draco op de grond. "Stop! Stop het!" Het Marnie gaf Blaise een duw tegen zijn borst waardoor hij zijn wand liet vallen. "Ben je helemaal gék geworden?" Brulde Marnie tegen Blaise. "Hij, jij bent echt niet te doen! Je bent verschrikkelijk, Blaise, echt verschrikkelijk!" Met die woorden draaide Marnie zich om en hurkte neer naast Draco. "Gaat het?" Vroeg ze, waarna ze het haar dat voor zijn ogen hing met haar hand naar achter streek.