-Hoofdstuk 31

Ongeduldig stond Marnie tussen perron negen en tien te wachten op Harry en Ron. De Hogwartsexpress zou binnen exact tien minuten vertrekken, maar Marnie had hen beloofd te wachten. "Kom op, opschieten, vooruit!" Marnie hoorde van ver al dat mevrouw Weasley er met haar kroost aankwam. "George en Fred, jullie eerst." "Hoi Marnie." "Dag Marns." Zeiden George en Fred voor ze door de muur verdwenen. "Ik ga samen met Ginny, jullie redden het verder wel, toch?" En ook mevrouw Weasley en Ginny verdwenen. "Hup, Marnie, jou beurt!" Lachte Harry en Marnie nam een kort aanloopje en verdween de muur in om op perron negen en driekwart uit te komen. Haar ogen zochten het hele perron af, maar Draco was nergens te bekennen.
"Zocht je mij?" Marnie slaakte en gilletje en draaide zich om. "Dray!" Gilde Marnie en vloog Draco om zijn nek. "Fijn, een bijnaam." Grinnikte Draco waarna hij Marnie liefdevol zoende. "Marnie?" Langzaam draaide Marnie zich om en zag hoe Harry haar verward aankeek. "Juist, dat moest ik nog vertellen." Mompelde ze terwijl ze naar haar schoenen keek. "Vergeten zeker?" Bromde Harry waarna hij kwaad met Ron wegliep. "Ik zei het toch?" Fluisterde Draco waarna hij Marnie haar karretje overnam en vooruit duwde. "Ik had het zelf ook niet anders verwacht." Mompelde Marnie, waarna ze Punky van de grond optilde en in haar nek zette. Draco aaide Punky over zijn kopje en gaf toen Marnie haar hutkoffer aan de man. Terwijl Draco samen met Marnie door de trein liep werden vele blikken op hen geworden en gefluister volgde. Voor een moment voelde Marnie zich als Harry, altijd nagekeken en over gesproken. "Draco ik denk niet-" Zei Marnie toen Draco de deur opende naar de grote coupé waar al de Slytherins zaten. "Ze gaan je heus niet bijten." Sprak Draco haar toe en liep de coupé in. Marnie zuchtte en raapte al haar moed bijeen. "Draco!" Marnie perste haar lippen op elkaar bij het horen van die vreselijk irritante stem van Pansy. "Pansy." Mompelde Draco waarna hij zich omdraaide en Marnie een had toe reek. Marnie echter schudde haar hoofd en bleef vastberaden staan. "Kom nou!" Bromde Draco en trok haar aan haar arm de coupé in. Zodra Marnie de coupé inkwam was het stil, buiten hier en daar wat gefluister dat voornamelijk bestond uit: 'Marnie Still.' 'Mudblood.' 'Gryffindor.' "Ik zei het." Zuchtte Marnie en ze wou zich weer opdraaien. Maar Draco trok haar tegen zich aan en schraapte zijn keel. Nog voor hij iets kon zeggen sprong Blaise op. "Ik wist het! man, ik wist het!" Draco fronste zijn wenkbrauwen toen Blaise op hen afkwam en beide een hand schudde en feliciteerde. Iedereen leek er vrede mee te hebben dat Marnie bij hen zat, iedereen buiten Pansy om, die nukkig ergens in een hoekje zat. "Ik ga eens kijken of ik Hermione vind, ik ben zo terug." Zei Marnie en ze nam afscheid van Draco door hem een kus op zijn wang te geven en stond toen recht en liep de coupé uit.

"Marnie! Ik dacht al, waar is die gekke Marnie nou weer!" Gilde Hermione vrolijk en knuffelde Marnie haast dood. "Waar zat je?" "Heeft Harry nog niets vertelt?" Hermione schudde haar hoofd. "Ik heb hem nog niet gezien, en Ron ook niet trouwens. Ze zouden toch niet weer de trein hebben gemist? Oh wee als ze riskeren met de vliegende auto te komen, dan zwaait er wat, ik had hen nog zo gezegd-" "Nee, nee, ze moeten op de trein zitten, ik ben samen met hen door de muur gekomen." Verklaarde Marnie. "Nou, nee, niet gezien. Ginny wel, maar ze zit bij meisjes van haar jaar. Hoe was je vakantie?" "Wel oké." Mompelde Marnie terwijl haar oren rood kleurde. "Oké, vertel me alles." Zei Hermione en ze trok Marnie mee op de zetels van de kleine coupé. Marnie vroeg zich af waarom haar afdeling zich dit niet kon permitteren.
      "Nee, ga weg!" Riep Hermione enthousiast. Tenminste nog één van haar vrienden die normaal reageerde, dacht Marnie. "Oh, Marnie dat is echt leuk! Ondanks ik hem niet kan luchten, wat leuk! Nou ja, hij is ook maar gewoon een persoon net zoals Ron en oh, wat leuk!" Marnie lachte verlegen en knikte. "Maar je hebt hem alleen maar toen gezien?" Marnie knikte. "Ja, hij had het druk en mocht niet buiten, althans dat laatste denk ik toch, aangezien hij was weggeslopen toen hij naar me toe kwam." "Maar jullie hebben wel contact gehad, toch?" "Ja, Darcy, zijn huis-elf zat eigenlijk heel de vakantie tussen onze huizen in, zeg maar." Hermione keek haar vragend aan. "Draco had Darcy gestuurd met een brief, en ik schreef terug. Darcy moest maar continu heen-en-weer verschijnselen, arme meid. Ze is heel erg vriendelijk en praat tenminste normaal tegen je, buiten het 'mevrouw Still' en 'meneer Malfoy'-gedoe dan. Ze durft vragen te stellen." Hermione keek haar met open mond aan. "En Malfoy laat dat toe?" Vroeg ze verbaasd. Marnie knikte. "Ja, maar ik weet niet hoe dat zit, Draco respecteert Darcy omdat ze zo open tegen hem praat. Ook alleen tegen hem trouwens, niet tegen meneer en mevrouw Malfoy." Hermione knikte. "Ik hoor Harry en Ron, ik denk dat ik beter terug kan gaan." "Kom je zo nog?" Marnie knikte. "Ik denk het wel." Ze gaf Hermione nog een knuffel en ging toen de coupé uit. Ze keek eerst naar Harry en Ron die haar voorbij liepen en de coupé in gingen en liep toen verder richting de coupé waar Draco zat.

"En, gevonden?" Marnie knikte en ging terug naast Draco zitten. "Hoe reageerde ze?" "Verrassend positief eigenlijk. Ze was heel erg enthousiast, ik moest je trouwens veel geluk wensen, of zoiets." "Dat is dan weer een meevaller." Zei Draco en hij kuste Marnie op haar haren en ging toen verder met zijn gesprek met Blaise.

I hope Harry and Ron won't be mad for that long at Marnie.