|| OO4

Met snelle passen en verwarrende gedachten liep Draco naar de jongenstoiletten. Hij probeerde de vreselijke droom van zich afzetten maar het bleef hem achtervolgen. 'Het is jou schuld!' Akelig ventje,' 'Kleine, smerige, bloedverrader,' Draco schudde verwoed zijn hoofd en draaide de kraan open. Hij maakte een kommetje van zijn handen en liet het water erin lopen waarna hij het in zijn gezicht gooide. Tranen stroomden als watervallen over zijn wangen terwijl alles terug boven kwam. Gesmoord gesnik klok door de toiletten door, maar het kon hem allemaal niet schelen. Er was toch niemand die hem kon horen. 'Stel je niet aan,' Draco draaide zich vliegensvlug om en zag Potter uit één van de toiletten stappen met bloeddoorlopen ogen. 'W-wat doe jij hier?' vroeg Draco schor. Het was hem niet opgevallen dat Potter niet bij Waarzeggerij was, 'w-was je net niet in d-de klas?' Draco's adem stokte in zijn keel bij ieder woord dat hij uitbracht. 'Nee,' antwoordde Potter kort, waarna hij de toiletten wou uitlopen. 'H-harry luister eens,' zei Draco schor. Harry draaide zich met een ruk om en keek Draco woedend aan. 'Als je me gaat zeggen dat jij het niet hebt gedaan, kan je al maar meteen weer zwijgen,' zei Harry nors. 'Maar i-ik heb het ook niet gedaan,' Draco veegde zijn tranen weg en keek Potter doordringend aan, 'Ik heb het niet gedaan.' Potter liet zijn blik over Draco glijden en kwam een paar stappen dichter. 'Wie dan? Of durf je dat ook niet te zeggen? Ik durf er al mijn geld op te zetten dat je er wel bij was,' Potter keek Draco woedend aan. 'I-ik was er ook bij-' 'WAAROM DEED JE DAN NIETS?' Draco deinsde achteruit door de plotse woedeaanval van Potter. 'I-ik kon niet, vader en J-jeweetwel en S-snape,' Harry snoof minachtend. 'Snape m'n gat, ik weet dat hij niet aan Voldemorts kant staat,' Draco fronste zijn wenkbrauwen en staarde Harry vragend aan. 'Hoe?' 'Laat maar, Malfoy, ik heb al te veel gezegd?,' gromde Potter waarna hij de toiletten uitliep.
      Draco lag op zijn rug in het hemelbed en staarde naar het plafond waar een groene gloed te zien was. Hij kon er helemaal niet meer aan uit, Snape stond niet aan Voldemorts kan maar lokte hen wel in de val? 'Draco, Potter staat voor de leerlingenkamer,' gromde Blaise toen hij de slaapzaal in kwam. 'Hoezo?' 'Hij vraagt achter je,' Draco stond op van zijn bed en liep richting het portretgat en liep de hal op. 'Wat moet je, Potter?' het kwam er minder dreigend uit dan dat de bedoeling was. Tot zijn verbazing zag hij Granger en Weasley nerveus achter hem staan. 'We-' Granger gaf hem een stomp tegen zijn arm, 'ik ben bereid om jou kant te horen.' Zei hij en wierp een boze blik op Granger. 'Juist, eh, ik kan jullie wel niet binnen laten, snap je?' Potter knikte. 'Hadden we al aan gedacht, we dachten aan the room of requirement,' Draco knikte en volgde de drie naar de zevende verdieping. Potter liep drie keer voor de muur waarna een deur verscheen en ze naar binnen toegingen. De kamer bestond uit niet veel meer dan een tafeltje met vier stoelen rond, vier bekers erop en een kan pompoensap. Potter, Granger en Weasley gingen zitten en Draco keek nerveus naar de drie gezichten die hem gulzig aankeken. Draco schuifelde langzaam naar een stoel en ging zitten. Hij voelde zijn zelfzekerheid met de dag dieper de grond in zinken. 'We luisteren,' zei Potter bot. 'Juist, ik eh- ik weet niet hoe ik moet beginnen,' 'Wat dacht je van bij het begin?' 'Dat weet je al, Voldemort wou Marnie dood en gaf mij die opdracht,' Potter knikte. 'Wat is er dan gebeurt?' 'We moesten na de les van Snape in het lokaal blijven, zo gezegd om iets met ons te bespreken. Hij dwong ons naar zijn kantoor en zijn via het schouwnetwerk richting mijn huis gegaan,' 'En je had er niet aan gedacht om ergens anders heen te gaan?' kwam Granger er tussen. 'Dat zou stom geweest zijn. Ik moest eerst, als ik ergens anders heen was gegaan dan zou Marnie sowieso geen schijn van kans hebben, ik kon beter bij haar zijn,' 'En je had er ook niet aan gedacht om Snape aan te vallen?' vroeg Weasley. 'Nee, jawel, maar hij bond ons vast, luister! Ik kon niets doen wat ons ook maar zou kunnen redden, oké? We hadden geen keuze, we moesten wel!' 'Oké, oké,' zei Potter rustig, 'wat gebeurde er toen jullie bij jou thuis waren?' 'Toen- Voldemort was er eerst niet, enkel mijn moeder en Snape,' Draco vertelde het hele verhaal terwijl Harry, Hermione en Ron gespannen luisterden. 'Dus jou vader, jou bloedeigen vader?' Potter was wit weg getrokken van woede. Draco knikte langzaam. 'Als er maar iets was- één klein dingetje,' mompelde Draco. 'Waar denk je aan?' Ron keek geïnteresseerd naar Draco en wachtte tot hij antwoordde. 'Hij is mijn vader! Ik moet toch iets vinden om hem dwars te liggen?' Draco keek de drie Gryffindors één voor één aan. Het besef dat hij met Marnie's beste vrienden aan één tafel zat drong tot hem door. 'Dumbledore had gelijk,' mompelde Draco, 'hij had gelijk.' 'Waar heb je het over?' Draco schrok op uit zijn gedachten en keek Hermione strak aan. 'We moeten niet vijandelijk doen tegenover elkaar, we hebben elkaar nodig,' alles leek plots op zijn plaats te vallen, hij moest niet langer vijandelijk zijn tegen over de drie tegenover hem, hij had hen nodig.

Ja, wie had dat gedacht, Draco Malfoy heeft The golden three nodig.