~Chapiter 2~

River sloeg de hand weg. 'Wie zijn jullie?!' Ze liep naar achter. 'Wij zijn gestuurd om je mee te nemen.' 'Dat had ik ook wel door hoor! Maar waarom moeten jullie me dan meenemen?' De man in het pak pakte haar bij haar pols. 'Dat zie je dan wel.' Ze probeerde zich los te trekken. 'Laat me los!' Ze sleurde haar ergens mee naar toe, en ze kon niet zien wat omdat ze zich maar probeerde los te wurgen. Ze had nog geen wapen gekregen, en wie het waren het waren geen vampiers. Ze dacht na en besloot te doen wat het beste was. 'Ik moet echt zo mijn schoenen of wassen of verbranden.' Mompelde ze. Ze stopte met lopen. 'Hé!' de man keek haar aan en ze schopte hem op zijn zwakste plek. Hij zakte in en liet haar los. 'Iel!' Ze deed een stap naar achter en pakte een stok. 'Ik vraag het nog maar één keer, wie zijn jullie en waarom moet ik met jullie mee?!' Een meisje met blond haar deed een stap naar voren. 'Ik schiet haar gewoon zo neer hoor! Het boeit me niet wat de opdracht was, ze irriteerd me verrot!' 'Nee Amanda!' De man in het pak kroop overeind. River deed nog een stap naar achter. Amanda pakte haar pistool. 'Kom mee, anders schiet ik je neer.' Zei Amanda. River deed nog een stap naar achter. 'Ik weet wie jullie zijn...' Fluisterde ze. 'Laat me met rust!' Riep ze. Ze draaide zich om en rende weg. Amanda schoot op haar maar miste. River bleef tussen de bomen door rennen tot ze Zero zag. 'Kom mee!' Ze pakte hem bij zijn mouw en trok hem mee het gebouw in. 'Blijf alsje- alsjeblieft hier!' Ze rende weer naar buiten en bleef tussen de bomen door rennen. Toen ze dacht dat ze uit zicht was klom ze in een boom en bleef daar zitten. 'Nu maar hopen dat Zero niet zo stom is om me te zoeken. En dat dit een goede verstop plek is...' Ze liepen onder haar. 'Ze is echt snel hoor. En goed in verstoppertje spelen.' Zei de man met de hoed. 'Ik weet waar ze is!' Giegelde Amanda. Richtte haar pistool op de boom waar River zat. Ze wou uit de boom springen maar haar haar lichaam deed opeens niet meer wat ze wou. Amanda schoot in de boom, tegen River's been aan. Ze probeerde geen geluid te maken maar viel wel uit de boom. Ze verwachtte eigenlijk een klap of zo maar ze werd opgevangen. 'Bedankt.' Zei ze. Zero knikte. Ze stond op één been terwijl ze steun zocht bij een boom. 'Ach, het meisje moest gered worden.' Zei Amanda. 'Hou je kop.' Siste River. Ze draaide zich om en hinkte weg. 'Aahw, ga je nu al weg? En je ouders dan?' Vroeg Amanda giegelend. River stopte. 'Laat hun hierbuiten.' Ze hinkte verder en het bleef stil tot ze uit zich was.

Zero stond met zijn pistool op hun gericht. 'Ik denk dat het tijd is dat jullie gaan.' Amanda deed een stap naar voren. 'Zeg maar tegen haar dat we wel weer terug komen hoor. En dat ik hoop dat haar been eraf moet.' Ze giegelde en liep toen weg. De man het het pak pakte een brief uit zijn binnenzak. 'Geef dit aan directeur Cross.' Zero knikte en pakte de brief. Ze vertrokken en Zero besloot om opzoek te gaan naar River.
Hij vind haar achter een boom. Zero deed veel moeite om al dat bloed te weerstaan. River was haar been aan het bekijken. 'Gaat het en beetje?' Ze knikte. Hij ging naast haar zitten. 'We moeten zo maar naar de ziekenboeg, dan kunnen ze je behandelen.' River knikte weer. 'Ik zei je dat binnen moest blijven.' Hij maakte een geïrriteerd geluid. 'Alsof ik zou gaan luisteren naar jou.' Ze rolde met haar ogen. 'Laten we nu maar gaan.' Zero stond op en hielp River ook opstaan. 'Ga jij maar verder met je ronde. Ik zie je morgen in de klas wel.' En ze hinkte weg. 'Wacht. Wat is er met je ouders?' Vroeg Zero. 'Alsof jou dat iteresseerd. Het is privé.' Ze hinkte het gebouw binnen.

Ze stond voor de deur van het kantoor van directeur Cross. Ze klopte aan en wachtte op een antwoord. 'Kom maar binnen!' Zei hij vrolijk. River zuchtte. Hoe kon die man altijd zo vrolijk zijn? Ze hinkte het kantoor in en wachtte op een reactie. 'Zo te zien hebben ze geschoten.' Ze knikte. 'Wat vroegen ze?' 'Ze wouden me meenemen.' Hij knikte. 'Ga maar naar de ziekenboeg. Als zij niks kunnen doen voor je dan breng in je wel naar het ziekenhuis, alleen moeten we dan wel een logies verhaal hebben voor ze.' River knikte. Ze hinkte het kantoor weer uit. 'Ow, River. Ik heb een brief voor je.' Hij pakte uit een la de brief en gaf die aan haar. 'Dank u.' Ze hinkte weg tot ze in de ziekenboeg zat.