|| O13

Draco kon die nacht de slaap niet vatten. Hij lag op de bank en staarde naar het plafond. De maan liet een zwak licht de kamer verlichten. Buiten zijn eigen ademhaling was er geen enkel geluid die de rust verstoorde.
      'Draco,'
      Draco zat plots recht op de bank en luisterde ingespannen en met ingehouden adem.
      'Draco, kom,'
      Draco stond op en liep in de richting van waar de stem kwam. Hij opende de deur die naar het bureau leidde. Hij liet zijn hand over het eikenhouten desk glijden en bekeek alles nauwkeurig. Zijn aandacht werd getrokken door een vaag muzikaal geluid. Hij keek de kamer rond en zag een klein kistje in de hoek van de kamer staan. Hij hurkte neer en nam het kistje van de grond en zette deze op de bureau.
      'Eens kijken wat hier in zit,' mompelde Draco toen hij het kistje opende. Gezang weerklonk uit het kistje en bracht kalmte over het hele huis. Een klein briefje lag in het kistje. Draco nam het kleine briefje tussen zijn wijs- en middelvinger en probeerde het kleine geschrift te ontcijferen.


'Dus, een stem heeft je hiernaar geleidt?' vroeg Harry spottend toen Draco de volgende ochtend het nieuws met de rest deelde. Draco knikte maar besloot verder niet op Harry in te gaan. 'Maar ik kan het niet lezen, het geschrift is veel te onduidelijk,' hij overhandigde het briefje aan Hermione die ook aandachtig naar het briefje keek. 'Engorgio,' Hermione wees met haar wand op het briefje dat meteen een paar maten groter werd.
      'Het handschrift is groter, maar ik kán het niet lezen, is dit wel Engels?' ze overhandigde het briefje aan Harry die met samengeknepen ogen probeerde de tekst te ontcijferen. Ook hij schudde zijn hoofd. 'Het lijkt alsof er een waas overheen hangt, alsof ze niet willen dat we het kunnen lezen,' hij gaf het briefje door aan Ron. 'Ik begin er niet eens aan,' mompelde de jongen met het rode haar en hij gaf het briefje terug aan Draco. Hij liet zijn ogen afdwalen naar de tekst.
      'Draco, wat is er?' 'Ik kan het lezen,' 'Wat?' 'Ik kan het lezen,' Draco richtte zijn blik terug op en keek Hermione aan. 'Wat staat er?' 'Het zelfde als in het boek, "Daar waar de zon ooit scheen zal hij weder schijnen ,als men maar weet waar men geboren is en daar zal terugkeren."' Alle vier keken ze voor zich uit, alsof het antwoordt zo op de tafel zou verschijnen.
      'Waar is Marnie geboren?' verbrak Hermione de stilte. 'Geen idee,' mompelde Draco, ook Harry wist hier het antwoordt niet op. 'Ik weet het! Ron, jou vader, hij- hij heeft Marnie naar die muggles gebracht! Hij moet het weten!' Draco zag aan Ron dat hij zich ergens trots voelde, trots om het feit dat hij iéts kon betekenen in deze hele zoektocht. Ron knikte. 'Maar hoe kan ik het hem vragen?' Draco keek alle drie de Gryffindors één voor één aan. 'Je gaat bij-verschijnselen met mij,' zei Draco toen, overtuigd van zijn plan. 'W-wat?' Draco knikte. 'Is niet zo moeilijk, heb ik al eens gedaan. Waar is je vader nu?' 'Thuis, denk ik,' Draco knikte. 'En thuis is waar?' 'Het Nest,' Draco fronste zijn voorhoofd. 'Het Nest, oké. Neem mijn arm stevig vast,' Draco stak zijn arm uit naar Ron. 'Eh- Malfoy, ik weet niet,' mompelde Ron aarzelend. 'Doe maar, het is de enige mogelijkheid. Hermione, als we voor twee uur niet terug zijn kom dan naar Het Nest, oké?' Hermione knikte en wenste de twee jongens succes.

Ja, ja, ik ben weer terug van vakantie.