I’m gonna marry you, but I don’t even know you. Seis

Broken Glas
[Fernando]
Jullie mogen nu wel denken van wat reageren die overdreven , je kan toch bellen ofzo. Maar dat heb je verkeerd gedacht onze ouders nemen onze gsm af en zorgen er wel voor dat we geen contact meer hebben met wie dan ook in Spanje. Een hele week niets echt een marteling, maar wat kan je doen? Het zijn onze ouders en daar luister je naar.

*Aangekomen in Portugal*
We geven onze gsm aan papa terwijl mama aan het bellen is.
Als ze terug komt begint ze te praten.
‘Fernando, Ruby we hebben voor jullie een hotel geregeld, wij moeten naar vrienden.’
‘Wat? Dat meen je niet wij moeten met jullie mee en we gaan jullie niet eens zien? Waar trekt dat nu weer op!’
‘Ruby, hou je manieren, Fernando let op haar. Dat ik geen klachten krijg, jullie mogen doen hier wat jullie willen en die taxi brengt jullie naar het hotel. We zien jullie hier op het einde van de week weer.’
Na dat draait ze zich om en ze vertrekt samen met papa in een andere taxi.
‘Fijn ik wist het en waar trekt dat nu weer op *Fernando let op je zus*. Ik ben wel oud genoeg om te weten wat ik doe hoor.’
We zitten ondertussen in de taxi en ik kijk naar buiten.

[Mama]
Voila die kunnen al niets meer doen en dus zeker niet naar die Cesc bellen ofzo. Man wat haat ik die jongen mijn dochter verdiend veel beter en daar gaan we voor zorgen.
‘Schat? Vind je het niet wat overdreven dat we steeds hun gsm moeten afnemen? Ze zijn nu toch ook al volwassen hé.’
‘Nee dat is niet overdreven, ze moeten maar eens zonder hun vrienden kunnen als het kon zou ik Fernando zijn gsm terug geven. Maar die gaat die dan weer aan Ruby geven zodat ze met Cesc kan bellen.’
‘Wat heb je eigenlijk tegen hem het is een goede jongen.’
‘Nee Flori mijn dochter verdiend beter dan dat stukje Spaanse voetballer.’
‘Het is ook mijn dochter en Fernando is ook een Spaanse voetballer.’
‘Maar hij is goed en Cesc niet.’
‘Hoe kan jij dat nu weten voetbal interesseert je niets!’
‘Einde discussie onze dochter blijft niet bij die Cesc al is dat het laatste wat ik doe.’