5.1 Justin Drew Bieber

Ik lig languit op een van de ligbedden bij het zwembad en het zonnetje schijnt warm op mijn rug. Naast me ligt Ali die druk aan het praten is met Victoria. In het zwembad proberen Selena en Ryan nogsteeds elkaar te verdrinken en Chaz is in slaap gevallen. Ik doe alsof ik slaap zodat Ali en Vic duidelijk hun gesprek voort zetten en ik rustig mee kan luisteren. Al zeg ik het zelf, ik ben geniaal. Niet dat het gesprek over belangrijke dingen gaat. Tot nu toe tenminste dan.
'Waar wilde Justin nou zo nodig over praten', vraagt Victoria na een korte stilte. Vanuit mijn ooghoek kan ik zien dat Ali haar schouders wat ongemakkelijk ophaalt. Als ze in mijn richting kijkt sluit ik mijn ogen weer. 'We hebben gezoend gisteravond', zegt ze snel. Alsof ze er moeite mee heeft om het toe te geven en nog altijd niet wil geloven dat het echt was gebeurd. 'We waren dronken. Selena was dronken. Ik was dronken, Justin ook. Ik kan het me nu wel vaag herinneren. Het moment dat het gebeurde en misschien had ik het wel nooit moeten doen. Waarom deed ik het eigenlijk? Het was gewoon een stomme fout en het betekende denk ik niet echt iets, maar toch ook wel. Ik weet het gewoon niet meer Vic. Ik weet niet wat ik voor hem voel en ik weet ook niet of ik dat wil voelen', ratelt ze aan een stuk door.
'Ali stop', onderbreekt Victoria haar. 'Wat maakt het uit dat jullie dronken waren. Het is gebeurd, niks meer aan te doen. Niemand kan zijn gevoelens uitschakelen en als je gelukkig van hem wordt moet je daar blij mee zijn'. Haar stem klinkt streng, dat ze tot Alisha door wil dringen. 'Want ik kan aan hem zien dat hij om jou geeft. Meer dan dat jij misschien denkt. Je ziet het aan hoe hij naar je kijkt, de grapjes die hij met je maakt. De manier waarop hij alleen jou plaagt. We weten het allemaal Ali. Alleen jij ziet het niet. En je moet hem vertellen hoe het zit anders doe je hem opnieuw pijn en jezelf dus ook'.
Ik hoor een van de meisjes diep zuchten. 'Maar nu ik kwets hem ook als ik lieg over wat ik voor hem voel', klinkt de stem van Ali. 'Hé, waar is Ali de bitch gebleven', plaagt Victoria haar. 'Het meisje die alles een beetje op afstand houdt'. 'Vic', klaagt ze. 'Dat valt allemaal best wel mee. Ik val gewoon niet iedereen lastig met me problemen, zoals jij dat doet'. 'Wat wil je daarmee zeggen', snauwt Victoria terug. 'Je weet dat ik het niet bedoel. Je mag alles tegen mij zeggen'. Ik kan horen aan de klank in haar stem dat ze geschrokken is van Victoria`s uitval. 'Ja vast Ali. De innerlijke bitch in je bestaat dus toch'. Ik hoor hoe Victoria opstaat en wegloopt.
'Oh', zucht Ali en ik open mijn ogen. Er staat een traan in haar ooghoek. 'Gaat het', vraag ik bezorgd. 'Was jij al die tijd wakker', sist ze geschrokken. Ik weet dat het niet zo bedoeld maar erg aardig komt het er niet uit. 'Ja', stamel ik. 'Maar het maakt niet uit'. Misschien had ik beter kunnen zeggen dat ik sliep en allen het laatste hoorde.
Ze kijkt me kwaad aan, voor zo ver ze dat kan en fronst haar wenkbrauwen. 'Ali, kom op sorry'. 'Ik ben het zo zat met jullie hier. Fack it'. Ze staat op en beent weg het huis in. Ook ik spring overeind en ga achter haar aan. 'Ali', roep ik nog. Maar ze loopt al de trap op en voor ik achter haar aan kan gaan verder hoor ik haar kamerdeur al hard dichtslaan.
Fijn, ik kan ook niet veel goed de laatste tijd.

Zo, daar zijn we weer vandaag. Moet nu eten bij vrienden van me ouders dus weet niet of er nog meer komt. Everyday i'm shuffling, zo dat moest er even uit, haha. Heb gister een hilarische avond gehad. Ge-wel-dig