Two.

Ik stap snel even onder de douche en trek dan simpele kleren aan. Niet te warm en niet te koud, want de zon scheen al best fel. Niet veel later hoorde ik deurbel. Ik open de deur en kijk recht in het vrolijke gezicht van Abby. “Abberd!” zeg ik vrolijk terwijl ik haar omhels. “Hey Nailler.” groet ze terug. Ik pak mijn zonnebril, zet mijn capouchon op en trek mijn sjaal hoog op. “Are you cold?” vraagt ze. “No, I just don’t want to be regonized.” verklaar ik. Dan haak ik mijn arm in die van haar en gaan we op weg.
“So, what do you wanted to talk about?” vraagt ze bezorgd. “Well, what do you think? There’s only one person on my mind now, you know that!” grinnik ik. “Of course. So, how is it going?” lacht ze. “Bad… this morning he was at my apartment, and so I couldn’t stop thinking about his perfect smile. And now he thinks I’m in love with someone…” zucht ik. “But that ain’t that bad!” zegt ze enthousiast. “That’s just perfect! You can tel him you do love someone, but don’t tell him who. And then you’ll see his reaction!” “No, that’s way to cliché… I’ve tried it a few years ago when I liked a girl, but it didn’t worked…” zeg ik sip. “Aww, don’t be sad, Nialler. Love is beautiful!” zegt ze vrolijk terwijl ze haar armen om me heen slaat en me in een omhelzing trekt. Ik zucht. “So, what about you? Are you in love with someone?” probeer ik het onderwerp te veranderen. Haar gezicht begint te stralen. “Who is it?” vraag ik nieuwschierig, want van haar gezicht valt af te lezen dat er wel degelijk iemand is. “Ehm... You have to promise me not to laugh and not to tell it to anybody, okay?” vraagt ze serieus. “I promise!” zeg ik met mijn hand op mijn hart.