Tha pain behind the mask. -Jasper Hale- 32

-Alice pov.-

Ik ren naar Carlisle en Esme. Ze moeten nu toch echt wel weten dat de volturi snel dichterbij gaat komen!
Dit nieuws kan niet wachtten. Ik duw Jasper en Rosalie aan de kant en ren door.
Ik ben wel nog altijd een beleefd meisje en roep nog sorry naar hun.
Eindelijk daar komt de deur van de kamer van Carlisle en Esme inzicht.
Als je haast hebt lijkt dit huis toch zoveel groter dan het in werkelijkheid is!
Ik val bijna letterlijk met de deur in huis en laat hun nog niet eens iets zeggen of ik begin al:

De volturi is op komst! Ze komen nu heel snel dichterbij. Ze hebben ook een nieuw lid erbij. Nisha, en zij is gevaarlijk al zeg ik het zelf.
we moeten goed oppassen voor haar. Want ze kan ons met 1 blik doden. Ja, je hoort het goed. Doden! Ze kan dingen in brand steken met haar lieve oogjes of wat het ook is.
Ze is gevaarlijk! Ik val in herhaling he? Maar ja wat interesseert het mij ook.
We moeten gewoon zo snel mogelijk weg hier! Ergens waar ze ons niet vinden. Oké, nu ben ik klaar en mogen jullie reactie's geven.

Carlisle: Maar Alice! Geweldig dat je nog eens iets kon zien! Hou het zo meid.
De volturi is op komst... Dat is minder goed nieuws. We moeten inderdaad snel weg. Maar naar waar? Ik ken geen veilige plekken. In La Push kunnen we zowiezo niet. Al zou het wel een geweldige plaats zijn. Zou Ashley bij Delilah niks voor ons kunnen regelen? Ik bedoel als wij toestemming vragen en zij zijn er mee akkoord dan is alles toch in orde? En als ze het niet willen, tja dan moeten we een andere oplossing bedenken.

Ik ga het nu meteen aan Ashley vragen en spurt de kamer weer uit.
Warschrijnlijk laat ik een geschrokken Carlisle en Esme zitten. Maar dit kan niet wachtten. Ashley én wij zijn in gevaar.
Als ik dood ga dan is het zo maar alsjeblieft niet mijn familie.

-Ashley pov.-

Ik zit rustig bij Jasper op schoot. We praten over vanalles, school, de volturi, Kimberley maar vooral over ons.
Ik vertel hem hoe moedig ik het van hem vind dat hij zo sterk is geworden. Hoeveel zelfcontrole hij heeft is gewoon ongeloofelijk.
Ik ben zo trots op hem!
BAMMM! Daar stormt Alice binnen. Ze heeft snel gelopen zo te zien.
Voor ik ook nog maar hallo kan zeggen begint ze al tegen me te praten.

Alice: Ashley je MOET met Delilah gaan praten! De volturi is op komst en we moeten een schuilplaats hebben.
Nu dachten we misschien kon jij naar Delilah gaan en vragen of we daar mogen komen.
Aangezien Delilah de vriendin is van Jacob. En als Jacob echt van Delilah houd laat hij het toe.
Dus ik denk niet dat hij echt veel andere kans heeft als Delilah het aan hem vraagt.
Zo wat denk je? Wil je dat voor ons doen?

Ashley: Natuurlijk zal ik dat vragen! Nu meteen zelfs als je wilt! Dan vertrekken we nu naar La Push.

Alice trekt me mee naar buiten naar hoe kan het ook anders mijn auto en we vertrekken.
Met Alice achter het stuur. Eenmaal we bij de grens komen stopt Alice bruusk en zegt ze dat ik vanaf hier alleen verder moet.
Dus...
Ik stap uit en ga naar La Push. Ik moet niet lang zoeken voor ik Delilah gevonden heb want ze zit bij Jacob bovenop de rotsen.
Als ik aankom lopen roept ze mijn naam al en ik zie Jacob ook lachen.
Ik ga voor hun zitten en stel mijn vraag.
Jacob kijkt zeer kwaad naar mij maar kijkt dan smekend naar Delilah. Terwijl Delilah het niet meer dan normaal vind dat ze mogen komen.
Dus stemt Jacob ook toe na dat hij iedereen is afgegaan.
Ik ren nu terug naar de auto waar Alice zit te wachtten en vertel haar het goede nieuws.
Ze knuffelt me bijna letterlijk dood.
Als ze ziet wat ze doet laat ze me snel los. We gaan terug naar huize Cullen en verspreiden ook daar het goede nieuws.
Jasper pakt me op en tilt me naar de zetel waar hij me op zijn schoot neerzet. Iedereen komt erond zitten en we spreken af wanneer we gaan vertrekken.
Het ziet ernaar uit dat ik een tijdje niet meer naar school ga gaan. Want we vertrekken morgen al.
Ik bel Delilah dat we morgen al komen en ze zegt het tegen Jacob.
Die er volgens mij best tegenop ziet maar Delilah niet teleur wilt stellen.
De sfeer is hier ook wel wat gespannen.
Het is immers al lang geleden dat ze in La Push waren.
Hopelijk gaat er niks mis...

-Rosalie pov.-

Nu ik dit allemaal weet vind ik het vreselijk!
IK had nooit gedacht dat ze zo snel zouden komen. Maar goed dat Delilah de vriendin is van Jacob want anders...
Als ik rondkijk zie ik veel verdriet en bezorgdheid. Eigenlijk is het niet te geloven dat zelfs ik van dat mensenkind genaamd Ashley ben gaan houden.
Ik kan me geen leven zonder haar voorstellen. Van mij mag ze gerust mijn zusje worden hoor ^^.
Dat is toch leuk? Het enige is dat ze dan vampier moet worden en daar zie ik tegenop.
Als het nu gewoon zonder kon.
Emmet wrijft beschermend over mijn rug. IK pak zijn hand. Hij knijpt zachtjes in mijn hand en kust dan mijn slaap.
Ik leg me tegen hem aan. Er ging al zoveel fout in mijn leven. Maar dit is echt een serieus probleem. Want straks sterf ik misschien voor de tweede keer!
En dat geld hier voor iedereen. Wij kregen nog een kans, die ik misschien liever niet had gehad maar ze zouden Ashley direct doden.
Ik hoop zo dat het allemaal goed komt.
Ik zou het mezelf anders nooit vergeven. Want ze hoort nu bij ons. Bij Jasper, bij Alice maar ook bij mij.
Ons eerste slaapfeestje zal ik nooit vergeten.
Daarvoor is het te speciaal voor mij.

-Edward pov.-

Al die gedachten worden me iets te veel!
Ik geef om iedereen hier, stuk voor stuk. En dat weten ze. Ik ben misschien niet de meest prater van iedereen.
Dat is Alice, maar tegen haar kunnen we gewoon niet op.
De volturi is echt knettergek geworden! En Kimberley was zolang ik me al herinner knettergek. Dat net nu het allemaal samenvalt is puur toeval. Of niet?
Ik hoop gewoon dat alles goed komt en dat Ashley en mijn familie niks overkomt.
Ik ga nog liever bij de volturi dan dat er ook maar iets met hun gebeurt!
Nee, nog beter. Ik word nog liever zo een vieze hond.
Zolang er maar niks gebeurt met mijn familie!!

Next??

P.s. is ie lang genoeg??