Op ziekenbezoek

Daisy heeft Mike net opghaald van school. Samen fietsen ze naar het ziekenhuis toe. Opa en Oma gaan niet mee. Die maken het avond eten. Als Daisy en Mike in het ziekenhuis aankomen, staat moeder al te wachten bij de ingang. Ze omhelsd haar kinderen. Ik heb jullie gemist! zegt ze. Wij jou ook mama. zegt Daisy. Samen lopen ze naar de kamer waar vader op ligt. Als ze de kamer binnen komen ligt vader alleen op zaal. Vader kijkt blij. Hij zegt: Wat ben ik blij om mijn kinderen weer te zien! Mike en Daisy geven vader een zoen. Mike pakt een stoel en Daisy gaat op het bed zitten. Moeder gaat wat drinken halen. Papa, begin Daisy. Het is allemaal mijn schuld. Als ik je niet had gewaarschuwd voor Coos was dit allemaal niet gebeurt. Vader srijkt door Daisy haar haren. Het is niet jou schuld Dais. zegt vader geruststellend. Ik geloofde Coos niet. Toch heb ik er spijt van. zegt Daisy. Geeft niks hoor meisje, ik leef nog. zegt vader. Dat is het belangrijkste. Daisy knikt. Wat ben jij stil Mike, je mag wel wat zeggen hoor. zegt vader. Ehm.. begin Mike. Ik heb bij basketbal 2 keer gescoord. zegt hij dan. Ik ben trots op je! zegt vader. Moeder komt binnen met wat appelsap. Ze geeft ieder een beker. Papa mag over twee dagen weer naar huis. zegt moeder. Daisy lacht. Gelukkig maar. zegt ze. Gaat Coos naar de gevangenis? vraagt Mike. Nee, de politie gelooft niet dat Coos heeft geschoten. zegt vader. Ze konden geen bewijs vinden. Maar ik weet wel beter! zegt Daisy. Ja, wij allemaal, maar laten we het hier bij laten? vraagt moeder. Straks doet hij ons weer iets aan! zegt Mike. Dan moet dat maar. zegt vader. Dan doen we echt aangiften! Daisy wordt boos en roept: Waarom doen jullie dat dan nu niet?! Coos zit in de drugshandel, hij heeft een pistool, hij slaat mensen, en jullie laten het hier bij? We kunnen niks doen Daisy, we hebben geen bewijs. zegt Vader. Maakt me niks uit! Ik wil Coos de cel in hebben, met of zonder jullie hulp! Daisy loopt boos de kamer uit. Moeder loopt achter haar aan. Daisy, wacht! zegt ze. Daisy blijft staan. Moeder slaat een arm om haar heen. We gaan praten met de ouders van Lotte, over Coos. zegt moeder. Is dat nou wel zo'n goed idee? vraagt Daisy bezorgd. Ik weet bijna zeker dat de ouders van Lotte niks over Coos weten. Daisy knikt. Doe dat dan maar. zegt ze uiteindelijk. Ik ga Mike halen, jullie moeten naar huis om te eten. zegt Moeder. Ze loopt naar de kamer van vader. Daisy loopt ook even mee om haar vader gedag te zeggen. Als Daisy en Mike op de fiest zitten onderweg naar huis is Mike het er helemaal mee eens dat Coos achter slot en grendel moet. Maar hoe gaan ze dat doen?