The pain behind the mask. -Jasper Hale- 35

-Ashley pov.-

Het is al avond. Wauw wat ging de tijd snel. De Cullens waren nog gaan jagen en Rosalie bleef eens voor de verandering bij me.
Normaal is het altijd Alice of Jasper. We praten over vanalles. Van Emmet tot Jasper en van shoppen tot slapen.
En heel eerlijk was het nog heel interessant x).
Je kunt je toch wel voorstellen hoe het is om een gesprek met Rosalie te hebben he? Ja natuurlijk Rosalie vertelt me over hoe Emmet vroeger was. Hij is veel gespierder geworden in vergelijking met vroeger.
Maar ze vind het best. Ze heeft me trouwens wel duizend keer duidelijk gemaakt dat hij van haar is. En ik heb haar dan ook duizend keer duidelijk gemaakt dat hij niet mijn type is.
Wel op een manier van 'hij is niet lelijk ofzo maar ik heb genoeg aan Jasper'.
Ik heb geen zin in ruzie met mijn lieve zus Rosalie .
De Cullens zijn terug thuis. Allemaal hun ogen hebben terug een prachtige goudbruine kleur. Ik weet niet waarom maar het maakt ze allemaal precies veel vriendelijker en liever.
Warschijnlijk isd at ook gewoon zo .
Ik heb ze eigenlijk nog nooit echt enorm kwaad gezien. Wel al pissig ofzo maar nog niet echt kwaad.
Laat ik het er maar op houden dat ik dat ook niet wil weten!
Jasper trekt me meteen op zijn schoot en legt zijn hoofd in mijn nek. Ik voel zijn frisse ademhaling. Het maakt me meteen rustig.
Of is het gewoon zijn kracht? Met Jasper weet ik het nooit.
Ik lach om mijn eigen domme grapje en Jasper kijkt me nieuwsgierig aan. Ik zeg hem dat het maar niks is en hij laat het ook zo.
Oh hij is ook zo lief.

Carlisle: Alice heeft gezien dat de volturi al in Forks is! We moeten nu nog vorzichtiger zijn dan we al waren. We mogen niemand alleen laten gaan jagen of hier blijven.
Daarvoor is het te gevaarlijk. Hopelijk begrijpt iedereen dat.
We kunnen de volturi ook niet doden. Dan zouden er miljoenen vampieren op ons af komen.
En dan is het zowiezo met ons gedaan! Begrepen Emmet, Edward? (kijkt streng naar Emmet en Edward) Ze hebben niet door dat wij in La Push zijn.
Dat is een voordeel! En we moeten ook in het voordeel blijven. Zeker met dat nieuwe mens in de buurt.
Nisha ofzo. Ze weet gelukkig niet precies waar ons huis ligt. De volturi heeft het haar niet uitgelegd. Warschijnlijk vergeten. Ach wat wil je ook, de volturi word ook al een dagje ouder. (iedereen moet grinniken om zijn droge humor) Maar het komt er gewoon op neer dat we extra voorzichtig moeten zijn!
Iedereen!

Na dit nieuws is de sfeer best wel gespannen. Jasper doet ook geen moeite om de sfeer rustig te maken.
Hij zegt dat we dan misschien een fatale fout maken en dat de volturi dan binnen kan stormen. Tja, als niemand zich erom druk maakt is het inderdaad nogal gevaarlijk voor ons...
Heel eerlijk denk ik dat ik nog niet zo veel gevaar loop.
Waarom? Geen idee. Ik heb gewoon zo'n gevoel. Ik weet ook wel dat ik ooit vampier zal worden. Natuurlijk zeg ik dat niet tegen Jasper.
Maar ik weet het gewoon. Of ik door de volturi vampier zal worden is nog een andere vraag...

-Jasper pov.-

De dagen verstrijken. Ashley en ik maken wel goed gebruik van de tijd op onze kamer. Als je snapt wat ik bedoel.
Je weet maar nooit wanneer het ophoud. Zo denken wij, en zo hebben we nog maar eens een excuus om elkaar niet los te laten .
We moeten maar weer eens gaan jagen. Het word wel eens tijd.
Het probleem is dat we allemaal moeten gaan jagen. Zelfs Carlisle krijgt nu moeite om het bloed van Ashley te weerstaan.
We hebben geen keus, we moeten allemaal gaan.
Ashley staat erop om thuis te blijven omdat ze niet zo goed tegen die arme diertjes kan die afgeslacht worden. Tenminste dat zegt ze, of het ook waar is.
Ik denk niet dat ze echt heel bang is om vampier te worden.
Ze kan zeker weten tegen die dieren. Ze wil ons gewoon niet voor haar ogen zien sterven zegt Edward.
Maar we gaan toch nog lang niet dood! Ik maak me net zorgen om Ashley. Wat als ze haar nu toch vinden?
Wat moeten we dan doen?

Next?
ik wil reactie's voor ik verderga