The pain behind the mask. -Jasper Hale- 36

-Ashley pov.-

Nu zit ik hier. Alleen. In het donker. Best eng eigenlijk. Ik ben niet gewoon om alleen te blijven.
Het voelt, naja niet echt vertrouwt. Normaal zou ik nu in Jasper zijn armen liggen. En zouden we zoenen.
Nu niet, nu is het stil. En dan de gedachte dat er een bende vampiers achter mij aan zit.
Dat helpt ook niet ofzo. Maar dat begrijpt iedereen wel.
Huh? Wat was dat?! Ik dacht echt dat ik iets hoorde...
Ik weet het zeker.

-Jasper pov.-

Ik vertrouw het echt niet! Er gaat zowiezo iets gebeuren. Ik moest gewoon bij haar blijven. Ik vergeef het mezelf nooit als er iets gebeurd.
Emmet en Alice zijn mij al helemaal aan het kalmeren. Ze zeggen dat er niks aan de hand is omdat Alice toch niks ziet.
Oke, dat is misschien zo. Maar dan nog. Ik heb een voorgevoel. Er gaat iets gebeuren.
Dat is zo zeker!

-Alice pov.-

Wacht! Ik zie iets. Maar het is heel wazig. Ik zie bijna niks. Ik zie, ons huis en voor de rest niks.
We moeten terug het moet gewoon!

...

Oh spannend



Als we bij het huis aankomen. Is het stil, te stil.

Next?
Ps. superrr kort maar ik wil het spannend houden
Ik weet het ik ben gemeen