De Cullens

De man leidde me naar het huis, en ging op de bank zitten. Ik lette totaal niet op de inrichting enz. van het huis. Ik ging gewoon tegenover de man zitten. Hij begon te praten. Ik weet niet waarom, maar volgens mij ging hij veel vertellen... ‘Mijn naam is Carlisle, Emmet ken je al denk ik, dat kleine meisje heet Alice, mijn vrouw heet Esmé. Onze kinderen zijn geadopteerd, ze zijn geen echt familie dus moet je niet schrikken als ik je vertel dat 4 van mijn kinderen een relatie met elkaar hebben...’. Ik schudde mijn hoofd voor de derde keer vandaag. ‘Emmet is met Rosalie, Alice is met Jasper die tot nu toen de jongste vampier onder ons was en...’ Tot nu toe? Onderbrak ik hem. Carlisle knikte. ‘Inderdaad, als je je best doet om geen mensen te vermoorden en alleen dieren te vermoorden, zijn wij bereid om je op te nemen in onze familie. Dat zal een moeilijke opdracht worden, besef dat goed, maar volgens mij zal je het wel aankunnen. Mijn oudste zoon heet Edward hij...’ ‘Hoe wisten jullie dat ik zou komen?’ Onderbrak ik Carlisle weer. Hij glimlachte om mijn nieuwsgierigheid ‘Alice had je zien komen, dat is haar gave, in de toekomst kijken. Normaal gezien was het niet echt een probleem dat je kwam maar...’ ‘Wat maar?’ Nu was ik echt wel nieuwsgierig. Het leek of Carlisle aarzelde ‘Hetgeen dat ik je nu vertel is heel uitzonderlijk. Ik hoop voor je dat je geen stommiteiten doet als zij in de buurt is...’. Verward vroeg ik ‘Hoe bedoelt u? Wie is zij?’. Carlisle zuchtte ‘Bella Swan, de dochter van de politiechef Charlie Swan. Ze is de vriendin van Edward...’. Ik haalde diep adem en slikte een keer ‘Een vampier, met een mens?’