Foto bij Mijn Gave

Ik voelde haar ongelukkig zijn... ‘Jenna!’ Ik schrok wakker.

Ik lag op de grond in de hal. Iedereen van de familie stond rondom me. Rosalie zat op haar knieën voor me ‘Alles in orde?’ Vroeg ze bezorgd. Ik was verward. ‘Ik, ik, ik was in een kamer, en er was een meisje, een mens, jij was er ook Rosalie, je was ongelukkig...’ Iedereen keek me zwijgend aan. ‘Gave?’ Vroeg Esmé aan Carlisle. Hij knikte ‘Ik denk het wel...’ Hij ging ook op zijn knieën zitten. ‘Jenna, een paar onder ons hebben een gave, niet iedereen, jij bent bij de gelukkigen, jouw gave is volgens mij dingen uit het verleden zien. Als je op een plek bent kon je dingen zien die er voorheen zijn gebeurd. Volgens mij mag je je eerder ongelukkig noemen want Alice ziet dingen in de toekomst, dat is vermoeiend, maar jij ziet dingen die al gebeurd zijn, dat is choquerend, eng, en je kan er niets meer aan doen om het te voorkomen. We zullen je goed in de gaten houden Jenna!’. Iedereen knikte vastbesloten. ‘Maar nu genoeg gekletst. Wij gaan samen Edward zoeken met Bella!’ ‘Gaan jullie maar!’ Rosalie stond recht en liep weg. ‘Rosalie...’ Zei Carlisle teleurgesteld ‘Wat?’ Riep ze ‘Gaan jullie Edward en Isabella maar zoeken. Ik ga jagen, ik zal het nodig hebben voor als ze terug hier is!’ En weg was Rosalie. ‘Kom op!’ Emmet trok me mee. ‘Wij gaan samen Bella zoeken!’.
Emmet begon te rennen, en meteen was hij al een heel eind verder. Stomverbaasd merkte ik dat ik ook zo snel kon lopen. Ik voelde me supergoed, ik was eindelijk vrij! Na een tijdje rennen begon Emmet te vertragen. ‘Volgens mij zijn ze hier in de buurt!’ Emmet dook de struiken in en ik sprong hem achterna. Ik zag een beeldschone jongen door het bos stappen, hij had warrig bronskleurig haar, en had hoge jukbeenderen. Volgens mij was dit Edward. Emmet sprong op zijn rug. De jongen draaide zich om. ‘Hallo Emmet, ik had je gedachten gehoord. Hebben jullie die nieuwe al weggejaagd?’. Stomverbaasd keek Emmet naar mij, ik stond achter de struiken uit het zicht van Edward. ‘Euhm, ja, ze is weg! Waar is Bella?’. Edward zuchtte ‘Dat weet ik dus niet, ik ben haar kwijt, en ik kan haar gedachten niet horen, dus ik heb geen idee waar ze kan zijn!’. Emmet trok Edward mee en ik begreep dat ik Bella moest gaan zoeken van Emmet.

Reageer (2)

  • Odile

    Edward lijkt nou niet echt alsof hij bezorgd is.
    En hij kan als het goed is haar ruiken.

    1 decennium geleden
  • Jacksessed

    OMG NU VERDER (K)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen