Isabella Swan

Ik liep geruisloos verder door het bos en snoof overal om me heen. Waar kon dat wicht zijn? Plots was ik betoverd. Hier hing er een geur... En wat voor een geur, zoiets heerlijks had ik nog nooit geroken. Ik werd er wild van... Plots herinnerde ik me de belofte aan Carlisle, ik zou Bella geen kwaad doen. Ik haalde diep adem om weer rustig te worden. Maar naarmate ik voortliep werd de geur alleen maar sterker. Toen kwam het in me op dat ik de geur misschien moest volgen. Ik stak mijn neus in de lucht en volgde de verrukkelijke geur. Ik snoof. Dit was bijna het einde van het geurspoor volgens mij. ‘Help!’ Hoorde ik iemand roepen. Nieuwsgierig volgde ik het stemgeluid. ‘Iemand, help!’. Ik kwam uit bij een klif. Een grote klif... Op het eerste zicht zag ik niets, maar toen zag ik 2 handen die zich wanhopig vastgrepen aan de stenen. Geschrokken keek ik over de rand, en zag het meisje van mijn visioen. Ze had bruin haar en bruine ogen die bang naar me omhoog keken. Toen realiseerde ik me plots dat Bella aan me zag dat ik ook een vampier was. Ze had door dat ik nieuw was... Haar geur drong mijn neusgaten binnen, ik had nog nooit zoiets geroken. Maar ik hield me in, ik wou geen ruzie met de Cullens, ik hoorde er ten slotte nu ook bij... Zonder aarzelen greep ik haar 2 handen vast, en trok haar over de rand, ze was zo licht als een veertje. Voor mij dan toch... Ik liet haar los en ze viel op de grond. ‘Oeps...’ Mompelde ik.
Bella krabbelde recht, en keek me doodsbang aan. ‘Edward...’ Fluisterde ze. ‘Neen , ik ben Edward niet!’ Zei ik kwaad. Was ze nu dom? Plots had ik door dat ze niet dacht dat ik Edward was, maar dat ze om hulp probeerde te roepen. Alleen lukte het volgens mij niet zo goed. Ik zuchtte en knielde bij Bella neer. ‘Bella, je moet echt niet bang van me zijn, ik ben inderdaad nieuw, maar ik heb aan Carlisle beloofd dat ik je niets zou doen. Kom maar mee, dan breng ik je naar het huis van de Cullens!’. Ik stak mijn hand uit, en Bella pakte hem verward. Tevreden trok ik haar recht. ‘Oh ja...’ Zei ik. ‘Mijn naam is Jenna. Jenna Cullen!’. ‘Cull... ?!’ Bella kon haar vraag niet meer afmaken, want ik begon zo hard als ik kon met haar op m’ n rug te rennen naar het huis van de Cullens. Mijn huis...