The pain behind the mask. -Jasper Hale- 40

-Ashley pov.-

Ik weet niet hoe lang ik daar lag. Hoe snel de tijd ging. Ik weet ook niet of ik er nu nog lig. Het enige wat ik voel is leegte, leegte omdat Jasper weg is.
Ik voel dat hij ver weg is. En dat ik hem moet vergeten.
Hij doet mij nu het meest pijn met weg te gaan dan mij vampier te laten worden.
Ik weet niet meer wat dag en nacht is, ik zie geen licht of geen donker meer.
Ik zie... niks.
Ik voel... niks.
Ik heb geen idee waar ik nu ben. Ben ik in het bos of is dit allemaal maar een droom en word ik sevves wakker in Jasper zijn sterke armen?
Is dit een droom? Of is dit alleen maar hoop?
Na een ik weet niet hoe lang ik heb geslapen tijd word ik wakker. Ik heb dorst.
Dorst om Jasper, niet om bloed. Ik moet Jasper vinden.
Oh, als dat nu eens mogelijk was.

-Jasper pov.-

Ashley is wakker. Ik heb ontdekt dat door haar bloed te drinken ik nu een soort lichamelijk contact met haar heb.
Ik voel wat ze doet en wat ze doorstaat. Of zij dit ook voelt? Geen idee.
Ik weet alleen dat ik haar nooit meer kan zien. Hoe graag ik ook zou willen.
Ze wil me niet meer hebben. Daar heb ik dat contact niet voor nodig.
Het beeld waar ze op de grond ligt met de maan op haar gericht vergeet ik nooit meer. Het staat op mijn netvlies gebrand.
We zijn nu in België. Dit is ons nieuwe thuis. Ver weg van Ashley.
Heel ver weg.
De sfeer bij ons is verdrietig. Iedereen wil graag terug naar Forks. Naar onze vriendin. Die nu eigenlijk dood is, en toch niet.
Maar ik weet dat ik het nooit had kunnen volhouden als ik wist dat Ashley dood was.
Nu heb ik de kans haar ooit eens te zien. In een vlucht, niet lang. Want ze moet mij vergeten. En vergeten wie haar vampier heeft gemaakt.
Mijn hart is gebroken maar dat van haar nog niet.

-Ashley pov.-

Ik weet alles nog. Van Jasper, de volturi, de Cullens. Alles.
Ik weet dat ik dit niet meer zou mogen weten maar het uit mijn hoofd zetten is te moeilijk voor mij.
Ik moet gewoon aan Jasper denken. Hem zoeken, zeggen dat hij bijna geen andere keus had.
Hem terug in mijn armen nemen...
Wat was dat?! Daar is iemand dat weet ik gewoon. Ineens komt gewoon de volturi zelf rustig op mij af!
Wie denken ze wel niet dat ze zijn? Door hun ben ik mijn enige liefde kwijt. Door hun!

Aro: Hallo Ashley, je bent een knappe vampier geworden. Ook heel sterk als je het mij vraagt. Dat kan ook niet anders. Je hebt dagen en nachten in het bos geslapen met de zon en de maan iedere keer op je lichaam. Dat gebeurt niet zomaar.
Jij bent een zeer sterke vampier. Veel sterker dan wij allemaal samen. Dat weet jij zelf natuurlijk niet.
Heb je enig idee hoe lang je hier hebt gelegen?
Wel ik zal het je zeggen. 2 maanden! Ja, dat is lang. Maar het gebeurt maar bij 1 vampier ooit.
Er bestaat een legende, over de vampier van leven-en-dood. Het gerucht gaat dat ze 2 maanden sliep, zonder pijn. Dat ze sterker is dan wie dan ook. In het bos lag, en de zon en de maan op haar lichaam had schijnen.
En alles klopt! Je moet het aanvaarden Ashley,
jij bent de vampier van leven-en-dood!

Next?
reactie's ^^