Jane (Again!)

‘Tik tik’ Ik schrok wakker van het getik op mijn reuachtige ruit. Of neen, ik sliep niet echt, ik was volgens mij bewusteloos geweest. ‘Tik tik!’ Weeral, dit keer klonk het ongeduldig. Ik stond moeizaam recht en liep naar het raam. Op warempel 10 meter boven de grond zweefde een gedaante in een zwarte mantel. Achterdochtig klikte ik het grote raam open. Langzaam zweefde de gedaante naar binnen, en deed zijn of beter gezegd haar kap af. ‘J...Ja...Jane?’ Stotterde ik. Jane glimlachte, niet echt vriendelijk, eerder griezelig... Zo bleven we zeker 2 minuten staan. Toen begon Jane zacht te lachen en schudde met haar hoofd. ‘Carlisle heeft echt gelijk, het werkt niet bij jou!’ Fluisterde ze . Het klonk als een kind dat vraagt om een snoepje, en het niet krijgt. ‘Interessant... Nu ja daarvoor ben ik hier niet!’. Plots had ik het gevoel dat ik weer kracht kreeg ‘Waarvoor dan wel?’ Wist ik moeizaam uit te brengen. Jane’s glimlach verdween en ze trok een enge grimas.
‘Geef me één reden waarom ik je niet, nu op dit moment, zou vermoorden, één reden...’ Fluisterde ze duister. Langzaam haalde ik diep adem. ‘Omdat ik de moeite waard ben om te blijven bestaan?’. Jane kneep haar ogen samen ‘Fout antwoord!’ Siste ze. ‘Omdat ik het niet waard ben omvermoord te worden!’ Flapte ik eruit. Jane glimlachte. ‘Dat is alles wat ik wou horen, je moet weten, leren... Dat er maar 2 redenen zijn om iemand te doden. 1: je hebt dorst, en 2: je bent niet te moeite waard om te bestaan...’ Ik rilde ‘Je bent er 1 vergeten, Je overtreed de regels van de Volturi.’ ‘Goed... Je bent opmerkzaam, maar dat telt alleen voor vampiers. Ik ga toch voor je eerste antwoord. Je bent het waard om vermoord te worden, bij het tweede antwoord is het tijdverspilling om je te vermoorden, zelfs dat zou je dan niet waard zijn. Dat zijn de 2 opties om iemand te laten leven.’. Jane sprak snel, maar ik ontspande me. Ik zou al geen tweede keer meer vermoord worden... Ik rilde nogmaals ‘Dit is een test he...’ Fluisterde ik. Jane stopte met praten en keek me minachtend aan. ‘Inderdaad, je moet altijd weten dat de Volturi je nooit spaart, ik zou je sowieso hebben vermoord als je de derde reden niet had gezegd. Laat dat duidelijk zijn...’