Fighting with Hella

Ik gromde. Het klonk gevaarlijker dan ik dacht. ‘Niets van! Je kunt kiezen. Ofwel verstandig zijn en weg gaan, oftewel nog een 2de keer dood gaan. Je krijgt de vrije keus van mij. Is dat niet aardig? Je allerliefste broertje liet je zeker niet kiezen?’ Hella kneep haar ogen samen. ‘Geen slecht woord over mijn broer. Ik meen het, rot op, dan kan ik doen waarvoor ik gekomen ben. Jij mag haar best leegzuigen voor mijn part – ik wil gewoon haar hart uit haar lijf rukken, haar ledematen eraf trekken, haar hoofd eraf bijten kan natuurlijk ook nog. Maar ik vermoord haar pas als haar ogen toevallen. Ze mag tenslotte niets missen, ofwel soms?’ Hella sprak alsof ze het over een picknick had waar ze naar uit keek. ‘Je laat haar met rust!’
Ik voelde Bella beven achter me. ‘Rustig maar Bella, ze zal je niets doen!’ Zei ik hard. Hella snoof minachtend. ‘Zie, dat vind ik ook zo irritant, zij noemt Bella, ik Hella... Voor mijn part lijkt Bella veel te veel op Hella!’ Ik duwde Bella naar achter en vloog op Hella af. Ze leek heel breekbaar, maar dat was ze niet, ze was heel sterk. Ik duwde haar op de grond, Maar de rollen keerden al vlug om, ze wist me van zich af te duwen, en tegen een boom te gooien. Versuft bleef ik een seconde liggen. Maar toen ik zag hoe Hella, naar een doodsbange Bella sloop sprong ik terug overeind, en was met 1 sprong achter haar. Ik greep haar been vast en zwierde het naar achter.
Haar been kraakte toen ik het losliet, maar daar leek Hella niets van te voelen. ‘Was dat alles? Je stelt me teleur meid!’ Gromde ze uitdagend. Ik was nog nooit in mijn leven zo kwaad geweest. Ik duwde haar weer tegen de grond, en wou zo hard duwen als ik maar kon op haar borstkas, dan moest ze toch wel echt dood zijn. Maar ik kreeg de kans niet. 1 paar sterke witte handen grepen me langs achter vast, en trokken me naar achter. ‘Laat me los, als ik niets doe vermoord ze Bella!’ Toen herkende ik de persoon die me had vastgegrepen. ‘Laat haar, Carlisle en Emmet rekenen wel met haar af!’ Zei de zoete stem van Rosalie. En inderdaad, Emmet en Carlisle trokken Hella overeind. Ondanks het gevecht zag Hella er nog even knap uit. ‘Laat me maar los Rose – Ik zal me beheersen!’ Rosalie liet me aarzelend los. Maar ik kon aan haar blik zien, dat ze klaarstond om me terug vast te grijpen, zodra ik een verkeerde beweging zou maken.