Stop!

Victoria had haar hand stevig rond Bella haar keel gesloten. Bella was wel bewusteloos, maar toch hoorde ik haar steeds langzamer ademhalen. Alhoewel Edward’s mond met gevaarlijk blinkende tanden steeds dichterbij kwam, bleef Victoria gelukzalig glimlachen. Alleen wist Edward niet waarom, want hij zat met zijn rug naar Bella toe.
Ik moest iets doen, straks was Bella er niet meer, en was ze ook geen vampier. ‘Stop!’ Gilde ik en duwde Edward van Victoria af. Deze was zo verbaasd dat ze Bella direct losliet. Ik nam een duik en griste het levenloze lichaam van Bella mee. Edward sprong direct waar op Victoria, en maakte er korte metten mee. Ik draaide mijn hoofd weg, maar kon haar gekrijs niet negeren. Ik concentreerde me op Bella. ‘Alsjeblieft haal adem...’ Fluisterde ik terwijl ik voorzichtig aan haar pols voelde.
‘Bella!’ Edward knielde naast me neer, en legde zijn hand op Bella’s voorhoofd. ‘Rustig, het gaat wel...’ Mompelde ze zwakjes, en nogal ongeloofwaardig. Edward zuchtte, ‘ze moet naar het ziekenhuis...’ Kimmy kwam wat dichterbij staan. ‘Kan ik iets doen?’ Vroeg ze onzeker. Ik knikte. ‘Ja, breng Bella naar het ziekenhuis, en zeg dat je haar zo diep in het bos hebt gevonden, Bella zal wel zeggen dat ze is aangevallen door een wild beest of zo...’ Edward knikte ook. ‘Het zal ze niet eens verbazen, Bella ligt wekelijks op de spoed!’
Ik grinnikte en Edward lachtte ook. Gelukkig was de spanning doorbroken. Ik haalde opgelucht adem toen Kimmy met Bella verdween. ‘Dat liep maar net goed af...’ Zei ik. ‘Bedank voor je hulp...’ Zei Edward. ‘Als jij er niet was geweest dan was Bella nu ... Dood... Sorry voor de vorige keer, ik had niet zo mogen reageren, jij kon het tenslotte ook niet weten dat Carlisle Aro had omgepraat. Jane was helemaal niet meer van plan om te komen. Aro was zelfs kwaad op haar...’ Hij grijnsde bij die gedachte. ‘Volgens mij moeten we terug naar de andere open plek, ze zullen wel ongerust zijn...’ Opperde ik.