Foto bij Page 10

Sorry - het is al even geleden - hopelijk leest er nog iemand het verhaaltje, anders kan ik er evengoed mee stoppen :)

“Have you ever been in love? Horrible isn't it? It makes you so vulnerable. It opens your chest and it opens up your heart and it means that someone can get inside you and mess you up.”


Zou ik bellen, zou ik niet bellen ,dat is de vraag. Het is natuurlijk wel lastig, ik heb terug lessen, het weekend was veel te kort. Het lijkt wel alsof het ganse weekend een droom was, ik kan het nog steeds niet geloven.

De lessen gaan aan me voorbij, ik heb werkelijk geen idee wat ze zeggen, wat moet ik nu in godsnaam toch doen. Verder erover nadenken gaat niet want ineens hoor ik het tingelend geluidje van mijn mobieltje. Een blik op de prof zegt me dat ik nu wel uit de les wordt geschopt. Eenmaal buiten neem ik op… Moeder?

Liefje, ik denk niet dat het goed voor je is om met zo’n jongen om te gaan, ik bedoel, het zou wel kunnen dat hij alleen met je om gaat om je te gebruiken, ik vind dat je hem niet meer moet zien. Hij is trouwens zo veel ouder dan jij” Ik sta met een mond tot op de grond te luisteren, als het tot me doordringt. Shit shit shit, hij is een bekendheid, Engeland loopt vol van de paparazzi. Ik haast me ondertussen naar het dichtstbijzijnde krantenwinkeltje en loop dan door tot aan de roddelblaadjes. En ondertussen blijft mijn moeder maar doorzagen over hoe onverantwoord het wel niet is en dat ik mijn studies ga laten varen en dat of ik toch niet beter naar huis kom. En daar is de horror, ik sta op een aantal voorpagina’s, oh god, ze hebben zelfs moeder al geïnterviewd. “mam, ik bel je terug oké”. En ik haak af. “he, dit is geen bib, dametje” bijt een ongeduldige verkoper me toe. Zonder te kijken neem ik 2 tijdschriften en betaal ze.

Oh god, moeder, ik quoteer “hij moet weg blijven van mijn dochter, hij brengt haar studies in de war…” godver… wat moet Nicholas nu wel denken. Vast dat ik een of andere domme nerd ben dat niet zonder haar ma kan, of misschien denkt hij wel dat ik met hem omga om bekend te worden. Impulsief besluit ik om hem toch op te bellen, om hem tenminste mijn excuses aan te bieden, ondertussen loop ik naar huis, ik kan me nu toch niet meer concentreren. On-ge-lo-fe-lijk, de eerste les in maanden die ik mis.

Reageer (2)

  • Involved

    Please veder!

    1 decennium geleden
  • JessyJonas

    Oehh spannend!!
    Snel verder!!<333

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen