De Stemming

Ik verslikte me ‘Wat?’ Bracht ik uit, maar de Cullens negeerden me. ‘Zo Carlisle, wat zijn de mogelijkheden?’ Ging Alice zakelijk verder. Carlisle, die net als de anderen ook een “masker” op had begon de mogelijkheden op te sommen. ‘Het is simpel, ofwel nemen we een heel groot risico, wat ons wel eens de kop kan kosten, ofwel vergeten we de afgelopen jaren, en laten Bella verdwijnen.’ Ik was geschokt over hoe ze over Bella praatten in haar bijzijn. Rosalie onderbrak hem. ‘Wat houd dat risico in Carlisle?’ Emmet keek beschuldigend naar Rosalie, maar luisterde toch naar Carlisle zijn antwoord. ‘Dat wil zeggen Rose, dat we heel veel pech hebben, en dat geen van ons het zal overleven, aan de andere kant...’ “Baf!’ Rosalie sloeg met haar vuist op tafel. ‘Ik wil... Nee ik eis! Dat er zo veel mogelijk gezinsleden hier ongedeerd uit zullen komen! We moeten de veiligste mogelijkheid nemen!’ Carlisle zuchtte. ‘Dan moet Bella verdwijnen, dat is jou standpunt Rose?’ ‘Ja!’ Zei ze vastbesloten. Carlisle knikte. ‘Ok, mogelijkheid 1, we gaan ervoor. We laten het allemaal voorbij gaan, en als er problemen komen, ze zo goed mogelijk trachten op te lossen, begrijpt iedereen het?’ Nu pas viel het me op dat Kimmy er ook was. Ze leek net zo geschokt als ik en zat er maar stil en zwijgzaam bij.
De Cullens knikten kort. ‘Jullie ook?’ Wende Carlisle zich tot Kimmy en mij. Wij knikten ook bedeesd. Carlisle ging op het puntje van zijn stoel zitten. ‘Goed zo, wie wil dat we het risico nemen? Jij begint Jasper...’ Jasper slikte. ‘Ik zou het verschrikkelijk vinden, dat er een van ons iets zou overkomen, neen dus, maar langs de andere kant, is Bella nu ook een van ons, dat wil ja zeggen, ik heb geen mening!’ Carlisle dacht even na. ‘Goed zo...’ Zei hij na een lange stilte. ‘De volgende, Alice?’ Alice slikte ook zoals Jasper had gedaan. ‘Ik weet...’ Begon ze aarzelend. ‘Dat als we ervoor gaan, dat er zeker doden zullen vallen... Maar ik voel er niets voor om Bella te verlaten, maar ik wil niemand van deze familie verliezen. Dit is een verscheurende keuze tussen jullie en Bella. En dat is onmogelijk, ik heb geen mening...’ Carlisle kneep zijn ogen samen. ‘Goede keuze Alice...’ Zei hij en wende zich tot Rosalie. ‘Je weet het al!’ Siste ze. ‘Ik weiger ook maar een leven van jullie op het spel te zetten, neen!’