After the Kiss

Wankelend stak ik mijn sleutel in het slot. Toen ik binnenstrompelde duwden een paar ijskoude handen me tegen de muur. ‘Weet je wel hoe ongerust ik was!’ Siste Edward woedend tegen me. ‘Honden zijn niet te vertrouwen!’ Toen viel ik echt omver.
Ik werd verward wakker in de zetel – en ik had bonkende hoofdpijn. Met een pijnlijk gezicht kneep ik mijn ogen dicht. Wat was er gisteren allemaal gebeurd? Ik hoorde een deur opengaan. ‘Je was nogal laat gisteren!’ Ik kuchte. ‘Sorry Edward, maar het was superleuk!’ Edward snoof. ‘Best, maar we moeten voorzichtiger zijn! Geen argwaan wekken!’ Ik voelde een steek in mijn zij. Dat was juist, ik was ladderzat gisterenavond en ... Ow My God! Had ik echt Alex gekust?! Ik kreunde. ‘Heb je geen aspirientje Edward?’ Nu hoorde ik andere voetstappen. ‘Alles in orde Jenna, vertel me alles over die roedel! En ik zag je met die ene jongen...’ Mijn mond viel open. ‘Meen je dat nu Bels? Heb jij me echt bespied?’ Ze knikte. Ik schudde mijn hoofd.
‘Niet te geloven...’ Bella grinnikte, en zakte naast me neer op de zetel. ‘Is hij knap, ik kon hem niet zo heel goed zien...’ Ik bloosde. ‘Hij valt wel mee...’ Bella trok haar wenkbrauwen op. Ik werd nog roder. ‘Oké – Oké- Hij is superknap!!!’ Bella glimlachtte triomfantelijk. ‘Zie je wel Edward, ik zei het je. Weerwolven kunnen ook knap zijn!’ Edward grijnsde scheef, en kwam naast Bella zitten. Hij sloeg een spierwitte arm om haar heen, en gaf haar een kus op haar wang. Waarop Bella zoals gewoonlijk bijna flauw viel. Ik rolde met mijn ogen en sprong recht. Als ze melig gingen doen – was ik weg.