Waarom?

Ralfstory:
Ik laat Kaylee niet mn leven verpesten! Ik krijg een smsje. Zal vast wel van Kaylee zijn, dat ze het toch niet doet ofzo. Oh, toch niet van Kaylee. ‘Als er niemand is die jou begrijpt, je bent jezelf eventjes kwijt, ik zal er voor je zijn. Als staat je leven op zn kop, ik help jou erboven op, ik zal er voor je zijn. Jij kan altijd op me bouwen, pak mn hand ik neem je mee. Je weet je kan op mij vertrouwen, je kan alles kwijt bij mij, het is okee. Ik weet wat er aan de hand is, het maakt niet uit, het komt goed! Ik houd van je! X’ Wat lief! ‘Zaterdag half 9, sbs6. X’ Stuur ik terug. Hopelijk ben ik duidelijk.

*Een paar uur later*

Ik heb de hele middag nagedacht over hoe ik het zou vertellen zaterdag, op tv. Ik weet het nog steeds niet, maar als ik daar sta, komt het vanzelf wel. Hoop ik… Ik kijk naar een foto van ons samen. ‘Ik houd van je’ zeg ik zachtjes. En zaterdag weet iedereen dat. Ik ga naar bed, opgelucht en bang tegelijk.

Kayleestory:
Ik ben vanmorgen vroeg opgestaan voor school, man wat ben ik moe. Ik ben er ook echt niet bij vandaag, ik denk de hele tijd aan Ralf en wat hij me moet zeggen. Ik denk dat ik het wel weet, maar toch. Het is bijna 2 uur, ik moet dus nog een halfuur wachten voordat ik uit ben en daarna door naar het Park, naar Ralf. ‘Kaylee!’ hoor ik de leraar roepen. ‘J-ja!’ ‘Volgende keer goed opletten, of je moet je melden!’ ‘Ja meneer..’. Hmpf..

Ralfstory:
Het is bijna 3 uur, ik zit hier al een kwartier in het park, gewoon om me voor te bereiden. Ookal kan je aan een gesprek eigenlijk niks voorbereiden. Dan zie ik Kaylee aankomen op haar fiets. Kom op Ralf, je moet dit doen! ‘Vertel op, ik wil zo snel mogelijk naar huis’ zegt Kaylee. ‘Ook hoi.’ ‘Bespaar me die stomme praatjes en vertel waarom ik hier ben! Of durf je soms niet meer?’ ‘Ik ben niet meer bang voor jou. Je hebt geen bewijs, dus als je het doorvertelt zal niemand je geloven.’ ‘Dit was het? Dit moest je perse vertellen?’ ‘Ik was nog niet klaar, dus nee! Zaterdag tijdens de finale van Sterren Springen zeg ik het tegen iedereen, op tv. Ik weet nog niet wanneer, maar ik zal het zeggen. Ik weet dat ik het een keer moet vertellen en eigenlijk heb je me alleen geholpen om het eerder te vertellen. Dus eigenlijk ben ik je ook een beetje dankbaar. Maar ik ben vooral boos op je. Je was mn beste vriendin. Waarom deed je zo? Wat heb ik fout gedaan?