De begrafenis

[url][/url]De lijkwagen rijdt de oprit van de begraafplaats op. Er zijn staan al veel mensen te wachten. De meiden, met Jason en Alex, De ouders van de meiden en de ouders van Silvie, Mike, Diana, ooms, tantes, neven, nichten, een paar leraren, de school directeur, zelfs de ouders van Coos. En nog wat kennissen. De kist van Silvie wordt de zaal in gedragen. De mensen lopen erachter aan. Sommige huilen al. De kist wordt neer gezet op een soort podium. Iedereen neemt plaats in de zaal. De meiden,de ouders van Silvie en Diana zitten vooraan. De kist van Silvie staat half open. De dienst gaat over 5 minuten beginnen. Het lijkt wel of Silvie elk moment uit de kist komt klimmen. huilt Tina. Of dat ze ineens midden in de zaal staat en zegt: Waarom al die tranen? huilt Daisy. Of de telefoon gaat en zegt tegen ons dat ze met een lange vakantie is. huilt Lotte. Dan komt er een meneer in het wit bij de kist staan. Hij spreek over Silvie. De hele zaal is stil. Veel mensen huilen ook. Dan komen de ouders van Silvie op het podium. Ze houden ook een toespraak, over hoe lieve dochter Silvie was, en wat ze deed toen ze klein was. Ook over een speciale vakantie. De ouders gaan weer van het podium. Diana gaat ook wat zeggen: Lieve Silvie, Jij ben, of was de allerliefste zus uit de hele wereld. Ik ga je vreselijk missen... Diana krijgt tranen in haar ogen. En ik hoop dat je aan ons zult blijven denken daarboven. Wij zullen wel altijd aan je denken, Ik hou van je, lieve zus. Diana loopt huilend van het podium af. Ze gaat weer op haar plaatsje naast Lotte zitten. Lotte geeft haar een kus op haar wang en zegt: Je hebt het heel mooi gezegt Diana! Dan mogen de meiden nog wat zeggen. Tina begint: Alleliefste Silvie, Wij gaan je heel erg missen, we deden alles samen, we gingen samen naar school, samen leuke dingen doen, we zijn zelfs met z'n viertjes wezen kamperen. Tina houdt het niet meer droog, dus Lotte gaat verder: Weet je nog dat we met z'n vieren volgend jaar naar Spanje wilde gaan, dat zal nu nooit gebeuren. Lotte weet niet meer hoe ze verder moet, zij barst ook in tranen uit. Daisy neemt het woord: We konden samen altijd lachen, jij weet ook alle geheimen van ons, als we met iets zaten, was jij de eerste die dat zag. Jij bent, of was echt de beste vriendin die je je maar kon wensen. Maar nu jij er niet meer bent, zal het een stuk stiller worden, zowel op school, al prive. Daisy huilt nu ook. De meiden zeggen tegelijk: Silvie, we houden van je en zullen je nooit meer vergeten! Ze lopen het podium af. Lotte loopt naar haar ouders en gaat daar huilen. Tina loopt naar Alex, die haar een zoen geeft. Daisy loopt naar Jason en haar ouders. Jason slaat een arm om haar heen. Hij is niet vergeten, dat Daisy haar ouders niet weten, dat Jason en Daisy een relatie hebben. Opeens klinkt het liedje because of you van Kelly Clackson door de zaal. (kopiër de link en luister het nummer because of you)

Na het nummer verlaat iedereen de zaal en lopen door naar de begraafplaats. De kist van Silvie gaat voorop. Iedereen staat rondom het gat waar de kist straks ingaat. De kist hangt boven het gat. Mensen gooien roze, witte en rode rozen. De meiden gooien ieder een ander kleur. Ook hebben ze iets speciaals. Vlak voordat de kist dicht ging, gaven ze de begrafenis ondernemer een kettinkje. Of hij dat om Silvie haar nek wil leggen. De meiden hebben precies dezelfde. Alleen ieder heeft een stukje. Zo zijn de meiden toch voor altijd aan elkaar verbonden. De kist zakt naar beneden. Er vallen weer veel tranen. Het gat wordt dicht gegraven. De mensen gaan allemaal naar een kamertje. Daar krijgen ze koffie en een plakje cake. Iedereen is in die kamer, behalve de meiden. Zij blijven bij het graf zitten. Op de steen staat: Silvie Jachtman. Te vroeg overleden 1993-2009. Zou Silvie haar geest echt verschijnen bij mij thuis? vraagt Lotte onzeker. Als Silvie dat zegt, dan is het zo. zegt Daisy. We weten alleen niet waar in jou huis en hoelaat. zegt Tina. Ik denk op mijn slaapkamer. zegt Lotte. Daar kwamen wij vaak. Wij kijken vrijdag wel. zegt Daisy. Kunnen we dan wel naa school? vraagt Tina, als ze nou onder schooltijd komt? Ze weet het rooster hoop ik toch nog wel. vraagt Lotte zich af. Ik denk dat we bij jou moeten blijven slapen Lotte. zegt Daisy. Is goed. zegt Lotte. Hoor je het Silvie? Wij zijn er als jij komt. zeggen de meiden tegelijk. Ze bekijken het graf nog een keer en gaan dan weer naar hun ouders toe.