Slagveld

Angst. Paniek. Ieder voor zich. Doodsangst. Bloed vloeit. Verdriet. Afschuw. Dood.
Het was verschrikkelijk. In een omtrek van 15 vierkante meter lagen 11 doden. Er was geen onderscheid tussen modder of bloed. De overlevenden vechten voor hun leven. Er waren 6 vampiers, en 20 mensen. Nu waren er 13 doden. Een man met een bruine hoed en een leren vestje werd onthoofd door een blonde vampier. Alice was er ook. Maar zij probeerde mensen te beschermen. Ze stond voor een jonge vrouw en een kind van ongeveer 4 jaar. Zilveren tranen stroomden over het met angst verwrongen gezicht van het meisje. Wanhopig greep ze de hand van de andere vrouw vast. Het kleine meisje had een rood kleedje en een paars speldje in de vorm van een hartje in haar bruin haar aan. De blonde vampier glipte langs Alice heen en gooide de vrouw tegen een boom. Ze zakte neer langs de boom. De stam was bloedrood. ‘Mama!’ Huilde het kind. Alice sloeg een kreet van afschuw uit en probeerde nu het kind te beschermen. Nu waren er geen overlevende mensen buiten het kind. Een vrouwelijke vampier maakte zich los uit het gruwelijk slagveld en ging voor Alice staan. ‘Opzij!’ Krijste Hella buiten zichzelf tegen Alice terwijl haar gitzwarte haar blonk in het verraderlijke zonlicht. Net als het paarse speldje van het meisje. Alice kneep haar ogen samen en bukte een beetje zich om beter te kunnen bewegen. Het doodsbange kind huilde nu onophoudelijk. Alice was niet van plan opzij te gaan. Hella sloeg nog een kreet uit die door merg en been ging, en haalde uit. Alice viel neer zonder enig geluid en bleef liggen. Hella gooide Alice haar lichaam tegen een boom om daarna tevreden te kijken hoe het onder een struik zakte. Toen keek ze naar het kind en glimlachtte terwijl haar tanden als een liefkozend gebaar langs het meisje haar nek gleden.