Foto bij Proloog

Dit is dus mijn eerste echte verhaal (dat ik ook aan anderen heb laten lezen), daarom wil ik graag van jullie horen wat jullie er van denken en kan ik er iets mee doen om het verhaal beter te maken! :)
En echt heel erg bedankt voor het lezen!! :D

Ik zit in de auto, luisterend naar blije muziek, nog maar een uurtje en dan zijn we eindelijk weer terug op mijn favoriete plek! Ik heb maanden gewacht tot we eindelijk weer in ons vakantiehuisje in Spanje zouden zijn, en nu gaat dat eindelijk gebeuren! Precies drie jaar geleden hadden mijn ouders dit huisje gekocht. Ze zagen het en waren er meteen verliefd op! En elke keer als we hier weer zijn, worden we er weer verliefd op en eigenlijk willen we nooit weer terug naar ons andere huis, maar natuurlijk moeten we dat wel.

Mijn ouders hebben niet echt veel geld, ze werken ontzettend hard om ons vakantiehuisje te kunnen betalen. We komen hier minimaal een keer per jaar, maar we zouden liever elke vakantie hier zijn en misschien dat we ook wel hier kunnen wonen op een dag. Maar mijn ouders spreken maar een klein beetje Spaans dus is het moeilijk om hier een baan te kunnen vinden.

Ook heb ik een klein zusje, Abby, en zij is zeven jaar. Ze zegt altijd dat ze het in Spanje wel leuk vind, maar hier nooit zou willen wonen. Mijn ouders kunnen haar natuurlijk niet alleen achter laten dus we zullen moeten wachten tot ze eindelijk oud genoeg is om voor haarzelf te gaan zorgen. Ik haat haar. Door haar kunnen we niet zo veel als we willen hier in Spanje zijn, ook jat ze altijd mijn spullen en ze is altijd een bitch als me ouders er niet bij zijn. Altijd als ik iets kwijt ben, weet ik zeker dat mijn zusje het heeft, maar meestal kan ik dit dus niet bewijzen.... Mijn zusje en ik hebben ook altijd ruzie; er is geen dag dat er ' vrede' is. Mijn ouders schreeuwen meestal tegen mij, zij denken dat ik altijd degene ben die begint, omdat ik ouder ben. Maar mijn zusje is de echte bitch, zij doet echt alles stiekem achter mijn ouders' rug om.

Maar genoeg over de vervelende kant van mijn leven, aan de andere kant heb ik namelijk een leven zoals het hoort. Ik heb een lieve en vooral schattige puppy: Sacha. Sacha is MIJN hond, alleen ik zorg voor haar. Sacha vind mijn zusje ook niet aardig; Abby is namelijk altijd heel erg ruw met haar. Daarom loopt Sacha altijd met een wijde boog om haar heen. Wel houdt Sacha van mijn ouders, en natuurlijk van mij.

Sacha zit naast me in de auto, zo ver van mijn zusje vandaan als mogelijk is. Ik giechel, ze is namelijk altijd een beetje gek aan het doen als ze in de auto zit. Ik denk dat ze het nog niet begrijpt, ze is ook pas 8 maanden oud, en ze moet nog een heleboel leren! Opeens begint mijn Abby kei hard te zingen. Ik kreun, Abby doet dat namelijk altijd als we er bijna zijn. veel mensen vinden het schattig, maar ik vind het irritant. Ze zingt ontzettend hard, en het ergste nog, ze zingt vals. Altijd als ze ziet dat ze mij irriteert, gaat ze nog harder zingen. Daarom probeer ik haar maar te negeren, maar dit is best lastig...

Als de auto voor ons huis stopt, spring ik zo snel als ik kan eruit en ren naar de zee. Sacha is nog nooit hier geweest, maar ze folgt me altijd waar ik heen ga. Ik weet dat ze van zwemmen houdt, dus ik zoek een stok en gooi het in de zee. Sacha rent de stok meteen achterna en zwemt naar de langzaam zinkende stok. Ze is best snel voor zo'n kleine hond. Mijn zusje komt nu ook naar mij toe gerend, en schreeuwt: "Nu ik! Nu ik!"

"Nee, jij mag niet" kreun ik. En meteen begint ze te gillen en probeert de stok van Sacha af te pakken. Maar meteen als Sacha Abby op haar af ziet komen, begint ze rond te springen zodat Abby de stok niet van haar af kan pakken. Ik grinnik, Sacha is zo slim terwijl Abby zo'n pannenkoek is. Dan rent Sacha naar mij toe en legt de stok voor mijn voeten neer. "Dankje schat" Zeg ik terwijl ik haar achter haar oren kriebel. Voordat Abby de stok kan pakken, pak ik het snel op en gooi het weer weg. "Te langzaam" zeg ik terwijl ik weg loop. Abby begint weer te schreeuwen en te gillen, dit doet ze altijd als iemand iets niet doet wat zij wil. Ik blijf doorlopen en lach haar uit. Maar nu wordt ze heel erg boos. Ik weet dat ik nu echt weg moet, anders begint ze mij te krabben en te knijpen. Dus ik ren naar Sacha, til haar op, en draag haar naar huis, weg van de kleine bitch.

Reageer (1)

  • Stage

    :P

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen