Alex

Ik lachtte ook. ‘Super, kom maar binnen dan!’ Ik hield de deur open en hij kwam onzeker binnen. ‘En waar zijn Edward en Bella?’ Ik aarzelde. Zou ik het hem mogen vertellen? Dan haalde ik mijn schouders op en wenkte hem. Wat kon het ook kwaad. ‘Kom, dan laat ik het je zien!’ Verbaasd volgde Alex me. Na wat stappen hield ik boven een deur voor hem open. Het was donker in de kamer. Er stond alleen een bed waar Bella in lag. Ze zij niets toen Alex en ik binnenkwamen en haar ogen waren nog altijd gesloten. Het infuus druppelde nog altijd bloed in haar arm. Alex schrok geweldig. ‘Jeetje, ik wist dat er iets aan de hand was maar niet dat het zo erg was!’ Ik haalde mijn schouders op. ‘Veel afwachten en dan zien we wel...’
Alex schudde zijn hoofd. ‘Wat erg...’ De sfeer was helemaal omgeslagen. ‘Kom je mee naar beneden?’ Probeerde ik. Alex knikte ‘Ok...’ We liepen samen naar beneden. Kimmy zat op het puntje van de zetel. ‘Zit en zwijg!’ Beval ze Alex. Alex ging stil zitten. Hij deed zijn mond open om iets te zeggen. ‘Stil!’ Siste Kimmy en ging nog dichter bij het TV scherm zitten. Gepikeerd sloot hij zijn mond weer. Ik en Kimmy keken verder. ‘Dan ga ik maar eens...’ Zuchtte hij na een kwartier. ‘Sssttt!’ Mopperde Kimmy. Kwaad stond Alex op. ‘Nu ben ik het beu, zoek het zelf maar uit!’
Hij stampte de kamer uit en ik liep hem verbaasd achterna. ‘Alex wacht!’ Schreeuwde ik geschrokken. Hij draaide zich woedend om. ‘Ik had gedacht dat het misschien nog wel iets zou worden, maar vergeet het!’ Ik hapte naar adem. Had ik juist de kans verkeken om met Alex samen te zijn? ‘Alex het was echt niet de bedoeling om...’ Piepte ik. Alex keek me woest aan. ‘Ik weet exact wat de bedoeling was Jenna! Eerst me zitten kussen en me daarna maanden negeren om me vervolgens af te zeiken als een of andere sukkel die in de weg loopt!’
Dit was helemaal niet wat ik wilde. ‘Alex wacht!’ Jammerde ik ten einde raad. Hij aarzelde even, en draaide zich daarna om. ‘Ik mocht je, maar ik heb me blijkbaar vergist. Ik zie je nog wel Jenna.’
Met grote passen liep hij het bos in. Niet veel later hoorde ik een gebrul, en ik wist dat hij in een weerwolf veranderd was.