Mensen worden tegenwoordig zo hard beïnvloed door andere mensen. Dit beïnvloedt ieder zijn persoonlijke mening. Straks hebben we allemaal dezelfde gedachten en komt niemand meer voor zijn mening uit. We worden een stelletje robots.

Kijk mij nu, na jarenlang in dezelfde klas te zitten, ben ik aan ze gewend geraakt. Ik ben niet een van de populairste, maar ook niet een van de ‘ongewilden’. Als er net een onenigheid is geweest met de leerkracht en de ietwat ‘drukkeren’, is de spanning soms te snijden. Wanneer de leerkracht dan om een antwoord vraagt, dan houdt iedereen wijselijk zijn mond. Zelfs degenen die niet goed in de groep liggen. Niemand zegt wat omdat er een stil verbond is tussen de drukkeren en de anderen. Stiekem weet ik dat ik er eigenlijk tegen in kan gaan. Heel stiekem wil ik dat soms, maar wat is één persoon tegen een hele groep. Laten we dit maar peer pressure noemen.

Hier heb ik nog een welgekend voorbeeld voor jullie. Ik heb enkele vriendinnen. -Natuurlijk ben ik niet vriendloos.- De ene, laten we haar even A noemen, kan niet zonder B. Beste vriendinnen. Maar dat heeft zo ook zijn slechte kanten. A wordt zo hard beïnvloed door B, dat ze niet meer helder nadenkt. Samen zijn ze zo druk als het maar zijn kan. Maar Als A alleen is, kan je zelfs de vogels horen fluiten. Zo rustig is het.

Ik heb mijn punt nu een beetje proberen te verduidelijken. Ik weet dat ik er soms ook schuldig aan ben. Maar ik probeer zoveel mogelijk mijn eigen mening te vertellen waar mogelijk. In de klas kan dat niet altijd even goed, maar ze staan er voor open. Gelukkig mogen ze me, als ze me haten zou hete en ander verhaal geweest zijn. Het is soms gewoon zo gemakkelijk om met de groep mee te gaan.

Altijd met de groep meegaan is niet goed. Een brok met dezelfde gedachten. Soms dan ook weer wel. Denk maar een groepsopdracht. Hoe krijg je die af als je het niet eens bent met de rest. Soms kan je wat water bij de wijn doen en anderen hun zin geven. Even met de groep meegaan en je eigen mening niet laten tellen.

Het is goed om soms tegen de stroom in te gaan. Dat brengt variatie. Je leert andere meningen kennen, en je gaat aan je eigen mening sleutelen. Je neemt goede en ook slechte ideeën mee van anderen en verwerkt die in je eigen mening. Je zou zo nog wel eens slim kunnen worden.
Trouwens, een discussie af en toe is wel eens leuk. Hoe vaker je het doet, hoe beter je argumenten worden.

Dus wat ik wil zeggen: wees jezelf en ga lekker tegen de stroom in. Wat boeit het als anderen het niet met je eens zijn. Dat jij hun mening niet deelt. Dat jij uniek bent. Jij bent tenminste geen robot die braaf de maatschappij volgt en niet meer de gave heeft om zelf na te denken.

Lang leve je eigen mening!

Reacties (4)

  • Candela

    Ik probeer ook altijd mezelf te zijn en uit te komen voor mijn eigen mening. Meestal lukt dat wel, maar ja,... Ik denk dat mensen gewoon gevoelig zijn voor groepsdruk. (:

    1 decennium geleden
  • vivian07

    Ik zit wat dit betreft geloof ik een beetje naar de groepskant toe.
    Maar dat is ook wel uit te leggen. Ik ben vroeger namelijk enorm buitengesloten/gepest. Daardoor heb ik de neiging dat ik door iedereen aardig gevonden wil worden.
    Nu veranderd dat op dit moment wel erg, maar in de klas lijk ik eigenlijk gewoon een stil vogeltje. Wacht maar tot je me daarbuiten ziet, denk ik dan.
    Gelukkig heb ik nu een hoop hele lieve vriendinnen, waar ik hele diepe, maar ook hele oppervlakkige discussies mee kan voeren. (Zij doen allemaal VWO, ik HAVO.)
    Wat vind jij, kunnnen eenhoorns vliegen?

    1 decennium geleden
  • Archer

    Ik probeer ook zoveel mogelijk mijn eigen mening te vormen en te verkondingen, maar ik merk ook meer en meer dat daar een shitload aan moed voor nodig is. Meestal hoor ik iemand soms zo iets vertellen waarvan ik denk :'mens, heb jij net wel nagedacht over wat je gezegd hebt?' En dan twijfel ik even om er tegenin te gaan. Maar ik ken dat, dan zeggen de mensen weer: 'Kijk daar is ze weer. Die moet altijd apart doen,' en dan hou ik mijn mening liever voor mezelf. Ik weet heel goed wat ik wil en hoe ik denk, maar soms heb ik het gevoel dat anderen dat niet hoeven te weten omdat ze het toch niet begrijpen. Dus laat ik ze maar in de waan dat ik ben zoals hen ook al is dat niet.

    1 decennium geleden
  • Hingucker

    Ik ben dus zo iemand die altijd tegen de rest ingaat, en daarom haat ik groepswerk. Ik kan niet samenwerken met anderen, want ik leef teveel in mijn eigen wereld met mijn eigen ideeën, idealen en gedachten.
    Ik kan enkel samenwerken met die weinige mensen die tot mijn vriendenkring behoren.
    Maar ergens heb ik mijn plaats daarin gevonden. Ik heb nooit veel vrienden gehad, ik schrik mensen af met mijn aparte uiterlijk (vooral kleding) en als ik dan ook nog eens mijn mening laat horen lopen ze al helemaal weg.
    Ik ben een beetje een eenzaad en dat komt doordat de maatschappij zo narrow minded is en ik tegenstaande heel erg open minded. Soms denk ik zelfs dat ik te vrij van geest ben voor deze wereld waar de anderen nog steeds de neiging hebben elkaar in hokjes te klasseren.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen