De laatste tijden ben ik helemaal into minimalisme. Minimalisme kan je op verschillende manieren invullen, want dit is een containerbegrip, maar in het kort komt het er op neer dat je leeft met de dingen die je leuk vindt, dingen die jij belangrijk vindt. Mijn definitie: “less is more”. Je wil op een zo eenvoudig mogelijke manier een doel bereiken. Het is iets dat ik nog niet zoveel zie in Europa, maar in Amerika is dit wel iets dat aan het opkomen is. Je verlegt je focus van “hebben” naar “zijn”. Ikzelf ben hier nu ook sinds enkele maanden veel meer mee bezig. Toen ik het ontdekte, merkte ik dat dit enorm hard aanleunde bij wat ik zocht in mijn leven.

Bij de meesten uit het zich om te starten met op te ruimen en te ‘consuminderen’. Je doet alles weg wat je niet nodig hebt/niet gebruikt en je koopt die dingen ook simpelweg niet meer. Bij mij valt dat op zich nog best goed mee omdat ik een jaar geleden ben gaan samenwonen met mijn vriend. Ik heb toen de helft van mijn spullen weg gedaan. Die stereo die al jaren stof lag op te doen op mijn muurplanken, enkele ditjes, enkele datjes. Ooit was het iets nuttigs voor mij, maar op zich hadden die spullen hun doel volbracht. Ik gebruikte ze niet meer, waarom dan nog houden? Ik werd er niet blij van steeds die dingen te moeten afstoffen of dat die spullen kostbare plaats in mijn kasten in namen.

Je kan blijven ‘ontspullen’ heb ik geleerd. En dat is iets waar ik toch nog steeds mee bezig ben. Want minder spullen staat gelijk aan minder stress. En dat is nu eigenlijk waarom ik me verder heb verdiept in het minimalisme. Net door te ontspullen, kan ik stress reduceren. Bijvoorbeeld: minder spullen in de woonruimte, wil zeggen dat ik veel gemakkelijker kan poetsen en dus tijd kan besparen. Tijd die ik in leuke dingen kan steken. Tijd die ik niet meer moet spenderen aan stress: “Oh, ik moet dit nog doen en dat nog doen.” Het werkt voor mij tot nu toe al heel stressreducerend. Ik ben op nog enkele manieren heel hard bezig met minimalisme en het kalmeert me echt. Ik kan het iedereen aanraden.

Minimalisme laat me er nog maar eens bij stil staan wat voor een consumptiemaatschappij we zijn, een wegwerpmaatschappij. Die low-budget winkels zijn ideaal om de kosten te drukken, maar ze zetten ook aan om extra te kopen. Want het gaat toch om weinig geld: "Wat een leuke kaars en voor weinig geld, dan koop ik er meteen 2!" zeg je terwijl je thuis nog 20 kaarsen hebt liggen. "Who, een topje voor maar 3 euro? Leuk! Ik koop er meteen 3, want dat zijn goede basics.", terwijl je nog 7 andere 'basic topjes' hebt.' In dat opzicht ben ik blij dat ik de genen van mijn vader heb. Ik ben totaal niet koopverslaafd en ga zeer zuinig om met mijn zuurverdiende centjes. Maar onbewust heb je toch door de jaren heen impulsaankopen gedaan (voor de toekomstige hobby die ik al 5 jaar voor ogen heb) of dat spullen hun doel hebben bereikt en je ze toch nog bij houdt (voor in het geval je ze ooit nog eens nodig zou hebben... je weet wel).

Maar om deze column niet te lang(dradig) te maken: ik heb me helemaal gevonden in deze denkwereld. Helaas ben ik er nog lang niet, maar ik ben op de goede weg en ik vind het leuk deze weg te bewandelen. Wat wil een mens nog meer?

Reacties (3)

  • Krullebol

    Mijn moeder en ik zijn ook bezig met ontspullen! Vooral ook gebruikdvoorwerpen opmaken en pas bijkopen wat we echt nodig hebben. Zoals douchegel. Dat hoeven we voorlopig nog niet te kopen.

    Wat leuk om te weten dat jij ook aan het ontspullen bent.

    6 jaar geleden
  • xJytteee

    Ik ben een ontzettende verzamelaar en iemand die overal waarde aan hecht en alles moet bewaren. Truth is, ik kijk er haast nooit naar om. Ik ben in de zomervakantie bezig geweest om eens op te ruimen en alles te ordenen. Hoewel ik daar altijd een gruwelijke hekel aan heb, kwam dit echt uit mezelf en vond ik het helemaal niet zo verkeerd. Shoppen voor bakjes om alles in op te bergen bijvoorbeeld en dingen ordenen (mijn ADHD is terug te zien in mijn kamer oeps). Ik heb toen ook weet ik hoeveel zooi weggedaan en tot op heden mis ik het helemaal niet en kan ik er wel blij van worden als ik een netjes opgeruimd laatje opentrek. Ik wil sowieso naar nog minder, maar dat blijft nog lastig. Juist net die drempel over, dat lukt me nog niet. Echt minimalistisch ben ik zeker niet, maar het onderwerp is toch wel interessesant en ik volg het dan ook wel een tijdje (op youtube volg ik Raw Alignment, misschien iets voor jou?). In ieder geval voor jou heel veel succes!

    6 jaar geleden
  • Necessity

    Ik vind het een mooie gedachtegang, maar kan het zelf niet denk ik. Ik ben niet koopverslaafd ofzo (ik ben juist heel zuinig met geld en koop amper wat), maar wat ik heb wil ik ook niet weg doen. Ik heb wel eens geprobeerd oude dingen weg te doen waarvan ik tot dat moment vergeten was dat ik ze had, maar dan zie ik ze terug en krijg ik de herinneringen aan die spullen, en dan kan ik het gewoon niet weg doen omdat ik er toch aan gehecht ben. Zelfs al mijn oude knuffels die in een la liggen in een plastic zak naar zolder doen krijg ik niet voor elkaar, terwijl ik ze alleen zie als ik ze tweemaal in het jaar eens goed uitklop :')

    6 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen