Abortus: moord
De meningen zijn verdeeld over de term "moord" en in dit column wil ik mijn mening geven. Ook al zal het niks veranderen aan een deel van jullie meningen, net zoals dat "dat ongeboren klompje cellen" niks kan veranderen aan de mening van zijn/haar moeder.
Abortus is moord, maar moord kan soms noodzakelijk zijn. Laat ik dat voorop stellen. Een 14-jarig meisje dat zwanger is geraakt door een vieze verkrachter die geilt op kinderen, ja, in zo'n geval kan ik me voorstellen dat de ouders en het meisje zelf het misschien financieel en vooral mentaal niet aankunnen. Als nog zijn er dan andere oplossen zoals het afstaan van het kindje. Maar in dit geval kan ik me voorstellen dat abortus de oplossing is.
Maar nu over alle anderen gevallen: vrouwen die zogenaamd "perongeluk" zwanger raken omdat ze seks hebben met jan en alle man, die het zonder condoom willen doen. Prima, leidt je leven, maar als je dan zwanger raakt, accepteer de gevolgen. Door het weghalen van het kindje los je niks op, het kan de volgende keer zo weer gebeuren. En al die ongeboren kindjes kunnen geen leven leiden, omdat jij nog niet toe bent aan een kind.
Vaak is onze mening gebaseerd op onze wil. Willen we graag wat chips terwijl we aan het lijnen zijn? We weten dat het niet kan, maar onze "schijn" mening vertelt ons dat we deze week nog niet veel hebben gehad, dus het kan wel. Willen we graag dat nieuwe jurkje kopen, terwijl we al zoveel kleding hebben? Ach, het kan wel. En zo kan ik nog meer herkenbare voorbeelden opnoemen. Nog eentje dan: Ben je zwanger en je wil het kindje niet? Nou, volgens mij is het maar gewoon een klompje cellen, het leeft nog niet en het heeft geen besef.
Maar dat kleine klompje cellen is wel degelijk al echt een kind. Het embryo is voor zijn bestaan geheel afhankelijk van de moeder, maar het is geen deel van de moeder. Het is een ander persoon, met een unieke genetische code. En het maakt niet uit of bij dat embryo al sprake is van bewustzijn. Bij abortus wordt aan het embryo de kans ontnomen om uit te groeien tot een mens met bewustzijn en dat komt op hetzelfde neer als het doden van een mens die al een bewustzijn heeft. Afwezigheid van bewustzijn lijkt me trouwens een gevaarlijk criterium voor de vraag of een mensenleven beëindigd mag worden, want dan zouden we ook de levens van comapatiënten, dementerende bejaarden en zwakzinnigen zonder hun toestemming mogen beëindigen. Dat zouden we ook moord noemen.
En is het een gehandicapt kindje? Ach, wat jammer, volgende keer beter. En hupsake, weg ermee. Maar zo werkt het niet. Ik heb nog nooit zulke lieve mensen ontmoet als gehandicapten. Misschien zal het lastig zijn en kunnen ze moeilijk meedraaien in de maatschappij, maar het is net als ieder ander ook een kindje. Als je een perfect ras wil gaan creëren, kan je beter terug naar de denkwijze van Hitler.
Hiermee zeg ik niet dat alle vrouwen die een abortus plegen het doen zonder verdriet. Absoluut niet! Ik snap dat veel vrouwen er verdriet van zullen hebben, een psycholoog spreken of er zelfs depressief van kunnen worden. Daarom vind ik juist dat abortus gestopt moet worden, er komt alleen maar verdriet uit voort.
Dit was mijn mening, de mening van velen, ook de mening van al die ongeboren kindjes. Zouden die immers niet vol liefde en vreugde aan hun leven willen beginnen?
[Ik weet dat ik veel critiek zal krijgen en zo hebben we allemaal een mening. Zo respecteer ik die van jullie.]
Reacties (9)
Interessant onderwerp, maar ik vind om heel eerlijk te zijn dat je heel kort door de bocht gaat. In de eerste plaats is abortus geen moord. Of je het nu oké vindt of niet, moord is een term uit het strafwetboek en moord is altijd illegaal. Abortus is dat niet. Ergo: abortus is geen moord. Het is doding, ja, maar moord is het niet. Voor iemand "semantics!" gaat roepen: je hebt een punt, maar zo kun je doden uit zelfverdediging ook moord noemen. Dat is het ook niet.
6 jaar geledenDat terzijde gelaten heb ik het laatste jaar nogal wat tijd gespendeerd aan proberen te begrijpen waarom mensen tegen abortus zijn. Ik begrijp het. Ik ben het er niet mee eens. Ik ben het ook niet eens met het soort extremisten dat altijd en overal voor abortus is. In Nederland mag men tot de 24ste week abortus plegen. Dat vind ik hoegenaamd veel te lang. In België is dit de veertiende week. Dat vind ik dan weer vrij kort, maar in elk geval beter dan 24 weken. In Amerika wil men twintig weken invoeren. Dat vind ik nog steeds lang, maar kan ik meer mee leven dan 24 weken. Zo lang er uitzonderingen bestaan wanneer het leven van de moeder in gevaar komt of het kind zwaar gehandicapt geboren gaat worden, vind ik twintig weken, of zelfs korter (zestien, als het van mij afhangt, of achttien, maar goed), kan ik best met abortusbannen leven. Om even LonLons reactie aan te halen: nee, je baby is op dat moment geen klompje cellen meer. Ik raad je aan even naar dit filmpje te kijken en te zien hoe menselijk de foetus is. Wat men feitelijk doet door het te omschrijven als "een klomp cellen", is het ontmenselijken, zodat men met een goed geweten abortus kan plegen. En ja, op twintig weken kan een baby pijn voelen. En ja, dat is pijn zoals wij pijn kunnen voelen. Wat in je zit, is een mens. Geen hoop cellen. Tegen je twintigste week neem ik aan dat, de uitzonderingen die ik opnoemde daargelaten, je wel genoeg tijd gehad hebt om uit te maken of je abortus wilt plegen of niet.
Anderzijds vind ik dat die twee uitzonderingen uitermate belangrijk zijn. Als het leven van de moeder in gevaar komt, dan mag die zelf beslissen wat ze doet. Daar is voor mij geen twijfel aan mogelijk. Als de baby zwaar gehandicapt, of dat nu mentaal of fysiek ter wereld komt, ja, dan mag dat van mij ook. Ik weet dat de anti-abortuskant dan altijd over mensen met downsyndroom begint, maar dat is niet het soort handicap waarover ik spreek. Die mensen kunnen misschien niet geheel voor zichzelf zorgen, maar begeleid wel. Het is ook lastig voor de ouders, maar dit is nog van een heel andere orde dan de handicappen waar ik het over heb. Als ouders dat niet zien zitten, dan kan je ze daar niet toe dwingen. Niet iedereen kan hiermee om.
Voor zowat alle andere redenen, zoals financieel of onveilige seks of ongelukjes of wat dan ook: best, van mij mag je abortus plegen, maar binnen een bepaalde termijn en als het even kan een termijn die korter is dan 24 of zelfs twintig weken.
@Phos maar wij zijn een bewust klompje cellen snap je
6 jaar geledenIk vind dit een interessante column, maar een beetje kort door de bocht.
6 jaar geledenWat als het condoom gescheurd is?
Wat als blijkt dat de gehandicapte embryo een leven vol pijn tegemoet gaat?
Ik ben het wel met je eens op het vlak van "Ik vrij onveilig en met iedereen" dan moet je de gevolgen dragen.
Abortus moet altijd een keuze zijn, misschien dat de regeling verstrengt moet worden, maar het helemaal stoppen zou een slechte zaak zijn.
Vat deze reactie niet slecht op, ik ben blij met dit soort columns.
Ik vind het jammer dat mensen soms hun mening op een niet vriendelijke manier moeten geven over zulke onderwerpen, omdat ze dichtbij kunnen komen en gevoelig liggen. Ook al ben ik het niet in alle opzichten met je eens, vind ik het tof dat je je mening op zo'n manier kan geven als jij doet.
6 jaar geledenIk vind jouw kijk op wat leven is interessant. Maar ik blijf abortus wat anders vinden dan moord op een geboren persoon.
6 jaar geleden