Vandaag rolde ik voor de zoveelste keer uit bed om met zenuwen in mijn buik mijn autotheorieboek van de grond te rapen om nog even hard te blokken voor het examen vanmiddag. Maar vandaag ging toch even anders. Ik had de afgelopen maanden twee keer geprobeerd mijn autotheorie te halen en elke keer kwam in teleurgesteld die kamer uit met 1 enkele fout teveel. Dan voel je je lullig...
      Dus vandaag deed ik het anders. Ik heb een cursus gedaan die om kwart voor zeven 's ochtend begon in Arnhem, waardoor ik mijn sorry ass om vijf uur in de ochtend, in mijn vakantie, uit bed kon slepen. Ik had het maar geaccepteerd, anders zou het geen leuke ochtend worden. Nou moet ik zeggen dat ik geen ster ben in het alleen ondernemen van dingen, dus ik vond het erg spannend om in mijn eentje tussen al die onbekende mensen te staan. Zeker omdat deze allemaal zes jaar jonger waren dan mij, want ja, ik ben toch wel die laatbloeier van bijna 23 die haar theorie nog niet had gehaald. En dat is toch wel een mini beetje beschamend.
      Effin, om zeven uur startte de cursus en deze duurde tot een uur of één, waarna -kan ik je zeggen- iedereen in de kamer helemaal brak was. Vervolgens kon je de taxi in en jezelf bij het CBR-gebouw aanmelden. Dit doen we volgens traditie met trillende handen, knikkende knieën en vlinders in de buik, want blijkbaar ben ik gewoon een nerveus wrak. Maar dit keer, dit keer waren die zenuwen niet nodig, want ik heb het gewoon gehaald! Na weken studeren, strooien met bankbiljetten en uren achter de laptop oefeningen maken, was het me dan toch eindelijk gelukt. En ik kon niet blijer wezen!

      Zo blijkt maar weer, hard werk beloont echt. En dat kan voor iedereen iets anders betekenen. Of het nu uren met je neus in de boeken betekend, vijftig keer opnieuw die gum over het papier raggen omdat je tekening weer niet is gelukt of twintig keer toch dat stukje schrijfwerk weer aanpassen omdat je het niet goed genoeg vindt, uiteindelijk komt er iets prachtigs uit waar je trots op bent. Nog trotser zelfs omdat het je niet in één keer is gelukt, maar je ervoor hebt moeten vechten. Dan verdien je een extra schouderklopje.
      Dus hierbij zeg ik; geef niet op, blijf hard werken en je zal je doel bereiken. Wat deze voor jou ook mag zijn!

Reacties (6)

  • Muizlet

    Gefeliciteerd!

    Dat was een mooie inleiding naar nog een halfuurtje leren....

    5 jaar geleden
  • IngridBirdy

    Gefeliciteerd!! (dance) (hoera)

    6 jaar geleden
  • Lente2

    Gefeliciteerd!

    6 jaar geleden
  • Azriel

    Gefeliciteerd! Ik was ook echt zo opgelucht toen ik het in één keer haalde :Y)

    6 jaar geleden
  • AlphaNoodle

    Ten eerste: van harte gefeliciteerd! Goed gedaan!
    En verder, je hebt helemaal gelijk. Een mooie mening van je column (flower)

    6 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen