Absolute twijfel
‘Wat ben ik nu eigenlijk met mijn leven aan het doen?’ Het is een vraag die heel plotseling komt, even blijft hangen, en daarna weer in de vergetelheid verdwijnt. Ik noem het ‘de absolute twijfel’, met andere woorden: het gevoel dat ik mijn roeping compleet misloop en de rest van mijn leven zit opgescheept met een job die ik niet graag doe.
Vanochtend sloeg het weer toe, op een cruciaal moment, waardoor het ietwat moeilijk is om het te vergeten. Ik ben bezig met een stage. Op een stage wordt je nogal met je neus op de feiten gedrukt: dit is wat ik later misschien ga doen. Maar is het wel wat ik wil doen? Ik heb me altijd voorgenomen dat ik een job wil waarbij ik met plezier naar mijn werk stap, maar zal dokter aan die eisen voldoen?
Op dit moment steek ik het nog op de afdeling: er zijn zo verschrikkelijk veel mogelijkheden in de geneeskunde, er zit er vast wel één bij die me aanstaat. Ergens weet ik ook wel dat ik wel een richting zal vinden die ik interessant vind, maar is dat echt genoeg? Is interesse genoeg om iedere dag met een gelukkig gevoel naar je werk te trekken?
Ik heb nog steeds iedere dag het gevoel dat mijn droomjob volledig langs me voorbij gaat. Het erge is dat ik ook niet zou weten wat ik anders zou kunnen doen: ik vind geneeskunde enorm interessant en het contact met patiënten is geweldig. Toch blijft het gevoel me achtervolgen dat er meer is; een job die beter bij me zou passen.
Op mijn stage zie ik verpleegsters en ik ben er zeker van dat ook zij hun werk graag doen, maar toch zijn ze blij wanneer ze kunnen vertrekken of eens een dagje vrij hebben. Het heeft me aan het denken gezet: bestaat er eigenlijk wel een job die je echt graag doet? Een job waarbij het voor jou om het even is of je nu een dagje vrij hebt, of opgeroepen wordt om te werken.
Hebben jullie je roeping al gevonden? Of zijn er mensen die net zoals ik soms het gevoel hebben dat er ‘iets meer’ bestaat?
Reacties (3)
Ik herken je gevoel helemaal. Zelf ben ik niet zo lang geleden afgestudeerd als leerkracht. Tijdens mijn opleiding heb ik meer dan eens mezelf de vraag gesteld of dit het wel was of heb ik op het punt gestaan om er de brui aan te geven. De vraag is natuurlijk of je gelukkiger zou zijn als je een andere opleiding had gevolgd. Wie zegt dat je dan niet had lopen piekeren over een andere richting? Er zijn zo veel verschillende mogelijkheden in het hoger onderwijs en elke keuze die je maakt bepaalt voor een groot deel jouw toekomst... maar wie zegt dat je eenmaal je diploma in handen hebt ook effectief die richting uit moet? Ik ken heel wat medestudenten die na het behalen van hun diploma in een totaal andere setting zijn gaan werken, weg van krijtborden en leerlingen... Zelf heb ik doorgezet en ik doe niets liever dan voor de klas staan, maar toch slaat de twijfel soms nog eens toe. Wat als? Niemand die weet hoe mijn leven er over 1, 10 of 25 jaar zal uitzien maar ik geloof sterk in het levenslang leren. Er zijn tegenwoordig mogelijkheden genoeg om jezelf bij te scholen of zelfs om te scholen. Zolang je het zelf maar wil en de inzet er is, kan je heel wat bereiken in het leven. Nee, het zal niet gemakkelijk zijn en als die leerlingen (of patiënten of klanten) weer eens vervelend doen dan zal je je misschien afvragen waarom doe ik dit? Maar denk dan aan jouw grootste motivatie. Zolang je voldoening kan halen uit je werk ben je al goed bezig denk ik.
5 jaar geledenHeel herkenbaar!
5 jaar geledenHeel herkenbaar dit. Aan de ene kant wil ik mijn droombaan vinden want 'als je werk je passie is, werk je geen dag'. Aan de andere kant is het ook gewoon je baan, die bedoelt is om de rekeningen te kunnen betalen, dus is 'gewoon leuk om te doen' dan niet goed genoeg? Maar je moet ook niet met tegenzin ernaartoe gaan natuurlijk. En dan vraag ik me af: is er een baan die de rest van je leven zo perfect voor je gaat blijven? Alle banen bestaan uit stress en moeilijke momenten. Zou het dan niet gaan om het vinden van een baan waar de leuke momenten overheersen over de minder leuke momenten?
5 jaar geledenIk weet wel wat mijn droombaan is, maar ik weet ook dat dat heel moeilijk te verwezenlijken is als je niet ergens zelf een grote zak geld verstopt hebt om het begin te financieren. Maar ik weet ook dat ik met mijn opleiding genoeg kanten op kan die ik interessant vind, dus moet ik dan niet gewoon dat gaan doen, en me daarbij neerleggen? Of een combinatie maken? En die droombaan heeft vast ook minder leuke kanten waar ik me nu nog niet van bewust ben.
Zoals je hoort weet ik het antwoord op je vraag niet.