Het houten bankje vlak buiten de stad

het houten bankje vlak buiten de stad

hopend om je terug te zien zit ik hier,
wachtend op het houten bankje vlak buiten de stad,
mensen staren me vreemd aan,
wijzen naar me en hun woorden snijden in mijn huid als scherpe messen,
maar ik negeer het,
kan niet meer doen dan op je te wachten hier
op het houten bankje vlak buiten de stad.

dagen, weken, maanden zelfs seizoenen heb ik voorbij zien gaan,
Bussen komen en gaan, maar nooit stap jij uit.
Jij houd je verborgen achter de bergen die hemel en aarde scheiden,
Hier zit ik dan, met enkel de hoop dat je me weg komt halen
van het houten bankje vlak buiten de stad.

Reageer (6)

  • Malony

    Prachtig

    5 jaar geleden
  • Aslansdaughter

    mooooi!!!!!

    1 decennium geleden
  • Wolfwood

    Heel mooi gedicht!
    Fantastico! ;')

    1 decennium geleden
  • Sunflowertje

    Mooi gedicht hoor, ook al rijmt 'ie niet
    Erg origineel

    1 decennium geleden
  • MadeOfSilver

    @HTFGeof Geichten hoeven niet persé te rijmen,, dat zijn eerder rijmpjes..

    Dit is btw wel een mooi gedicht

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen