jij en ik

Ik wil het gewoon geloven. Dat mijn dromen in mijn armen vallen. Jij en ik. Ik wil je kussen voor dat ik sterf van het geluid van de stilte. Die de pijn en verdriet in een zwart gat stoppen. Ik ben daar in gevallen. Vang me! Haal me eruit! Zorg dat jij degene bent die me weer blij maakt. Die de open wond laat helen. Geen stilte.... Alleen het geluid van jou stem. De magie in de lucht die ervoor zorgt dat ik ga zweven. Die zweeft me uit het gat. Die magie maak jij. Samen kunnen we een slecht einde uit ons boek herschrijven en vervullen met het geluid van blijdschap en liefde. Ik wil het proberen. Jij en ik. Ik wil het gewoon geloven. Laten wij onze eigen regenboog kleuren met de kleuren die wij mooi vinden. Laten wij het gat van verdriet dichten. En het achter laten. Vang mij als ik er in val. Laat me in jou geloven. Jij en ik. Op deze dag wanneer ik in jouw armen lig toen jij mij opving. Nu weet ik wat echte liefde is. Jij had me allang betoverd. Ik geloof in jou. Jij laat de zon voor me schijnen. De stilte en ruimte word gevuld met jouw warmte.

Reageer (1)

  • IrishNialler

    Aparte manier van gedicht schrijven maar heel mooi

    6 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen