Ik ben wel eens alleen.

Ik ben wel eens alleen,
Zomaar, zonder waarschuwing.
Met al mijn vrienden om me heen,
Verlies ik toch mijn voortstuwing.

Blij zijn is zo moeilijk,
Als het plots voelt als liegen.
Als ik mij ineens bedenk,
Dat ik mijzelf zit te bedriegen.

Middenin de drukte,
Is het dan toch plotsklaps stil.
Dan ben ik ineens alleen,
Niet wetend wat ik dan zeggen wil.

De vrolijkheid gaat door,
Draait dan verder zonder mij.
Het meest erge is nog wel,
Dat ik dan denk; ‘Maar ik wil er ook bij!’

Ik wil me niet zo voelen.
Bang dat zij gaan vergeten,
Als ik eventjes verdwijn,
Dat ik daar ooit heb gezeten.

Reageer (2)

  • Laleah

    Oh, die had ik nog niet gelezen. Super mooi gedicht en spreekt mij ook enorm aan! Je bent bij mij nooit alleen hoor!!! (flower)

    6 jaar geleden
  • Virtues

    Queen of poems. Nu wil ik wel weten hoe vaak jij POTM hebt gewonnen want dat moet heel vaak zijn.

    7 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen