Web van verdriet

Starend in de duisternis, gedachten gaan voorbij.
Wil ik wel zo leven?
Is dit wel iets voor mij?

Voel me gevangen in een web van verdriet.
Ik wil het niet uiten
Zodat niemand het ziet

Mijn hart krimpt samen, een brok in mijn keel.
Ik probeer het te dragen
soms is het teveel

Het liefst zou ik huilen, mij hart gaat op slot
ik kan het niet uiten
dan ga ik kapot...

Reageer (3)

  • ChiIdhood

    Echt heel mooi gedicht (H)

    7 jaar geleden
  • Dysphoria

    Wat een mooi gedicht. Je kan echt pakkende gedichten schrijven.

    7 jaar geleden
  • Niallerslove

    Weer zo mooi, lees dit met een brok in mijn keel.

    7 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen