licht

Een dromer. Een meisje zo alleen. Ze heeft sterretjes in haar ogen. Ze heeft de mooiste glimlach ooit. Maar die glimlach is verdwenen. De sterretjes zijn gevallen. Nu is het donker. Een perfect meisje dat haar sterretjes uit laat doven. Maar waarom? Waarom laat ze haar sterren vallen en haar glimlach verdwijnen. Nu is ze alleen. Verdwaald in haar eigen duisternis. Omringd met pijn.


Ze gelooft het niet. Ze gelooft niet in een weg terug. Ze gelooft niet in haar zelf. Als ze maar eens kon zien hoe perfect ze eigenlijk is. Zelfs haar imperfecties zijn perfect. Als ze nou eens kon glimlachen zou ze de weg teug kunnen vinden. Maar waar licht een glimlach verstopt in bergen vol met pijn?


Ze was al het goede. En wij… waren al het kwade. Want wij zijn de demonen in haar verstopt. Die haar lieten denken wat ze nu denkt. Die haar naar de verkeerde richting duwde. En nu hebben wij spijt. Nu zijn we haar kwijt……

Geef haar weer licht. Laat haar weer schijnen. Laat haar zijn wie ze was.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen