Genegeerd
Genegeerd
Iemand ziet mij
En denkt
Goh, wat is zij blij
Maar dat is van buiten
Van buiten heb ik misschien een lach
Maar dat betekend niet dat ik vrolijk ben
Dat betekend niet dat iedereen mij mag
Maar dat hoeft ook niet
Dat is niet wat ik wil
Maar ze kunnen me toch wel respecteren
Want dit raakt mij zoveel
Wanneer mensen je compleet negeren
Buitensluiten en negeren
Dat is wat er gebeurt
Misschien moet ik wel mijn lesje leren
Al weet ik dan niet waarvoor
Ik weet niet wat ik heb gedaan
Ik probeerde mee te doen zoals de rest
Maar het is gewoon zo gegaan
Ik heb het verpest
Ik heb het verpest en voel mij hier nu alleen
Volgens mij besta ik voor de anderen niet
Als ze al iets tegen mij zeggen is het toch wel gemeen
Ik weet het gewoon niet meer
Ik weet het niet
Zoveel mensen
Iedereen die alleen maar die nep lach ziet
Ze weten niet hoe het moet zijn
Waarom wil ik hier eigenlijk zijn
Wat is het nut
Ik voel me hier toch niet fijn
Maar gewoon puur kut
Dus ik kan net zo goed gaan
Dan zit er niemand meer achter me aan
Dan stopt het geroddel
En kan mijn naam in de stilte vergaan...
Reageer (3)
Wat heftig. Heel mooi verwoord negeren is soms erger dan pesten
5 jaar geledenEn trouwens, ik snap precies wat je bedoeld met wat je hebt geschreven. Pesten is erg, maar negeren is ook heel erg. Dat negeren gaat altijd wel weer eens over, geloof me. Het is vooral jij die de eerste stap moet zetten om te laten merken dat jij er ook nog bent en het niet waard bent om genegeerd te worden!
5 jaar geledenWat een prachtig gedicht...
5 jaar geleden