Een ode aan slapen

Een ode aan slapen

Ogen gesloten,
Pijn in mijn hart.
Ogen open,
Een steen zo zacht.

Spijt over de beslissing,
Rouw om de routine.
De kracht die alles verzwakt,
Een muur van veren; een wrak.

Verlangen naar het donker,
Het licht van de fantasie.
De dromen van de dag,
Alleen in de nacht te zien.

Reageer (6)

  • deschrijver23

    Oeh, deze komt best zwaar over, maar ook lichtelijk grappig met die zachte steen. Ik vind hem mooi. :)

    4 jaar geleden
  • dragonfly010

    Mooi!

    4 jaar geleden
  • takiwatanga

    Mooi gedicht

    4 jaar geleden
  • Rubin

    Mooi bedacht! Herkenbaar ook, maar ik zou er nooit op zijn gekomen. ^^ Dat maakt het wel speciaal, vind ik.

    5 jaar geleden
  • Phlegethon

    Gaaf! Erg herkenbaar ook.

    5 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen