Onbereikbaar

Het ene moment zo dichtbij - het andere moment zo ver uit mijn zicht,
plotseling is heel het leven ontwricht.
We werden lachend wakker op een zonnige dag,
later raakten we verwikkeld in een genadeloze veldslag.

De grond zakte onder mijn voeten weg toen ik je zag,
alsof ik werd neergehaald door een mokerslag.
Steeds verder werd je van mij afgedreven,
Je vocht zo hard om te kunnen overleven.

Je vocht met zoveel wilskracht,
De strijd won je - helaas anders dan gedacht.
Je bent nog hier, maar je geest lijkt al te zijn vertrokken,
maar toch nog blijf je knokken.

Het is goed als je niet meer verder wilt,
hoewel je dan mijn tranen nooit meer stilt.
Het zou voelen alsof ik nooit meer gelukkig zal zijn,
ik zal kapot gaan van de pijn.

Ik hou je hand vast - ik kan je voelen,
praten lukt niet meer, wat zou je bedoelen?
Zo dichtbij maar toch zo zwaar,
Je bent onbereikbaar.

💔