Omdat ik als mezelf ga, het is geen carnaval. - Uitkomsten

Halleeu, meet me. (23 x uitgekomen)

Ik kijk naar een oude foto van mezelf. Hij lijkt zo zorgeloos en vrolijk. Het is niet dat ik het nu niet ben, hoor. Maar het is alsof ik als ‘puber’ ga beseffen wat er om me heen gebeurt. Alsof het me vroeger niets kon schelen eigenlijk. Soms denk ik bij mezelf: “Als dit volwassen worden betekend, blijf ik liever het kleine, onschuldige kindje.”

Ik geloof dat ik nu bij zo’n punt ben aangekomen dat ik mezelf moet voorstellen. Laat ik maar eens beginnen met mijn naam. Ik ben Maxime Dominique. Mijn roepnaam is Maxime. Mijn bijnaam Siem. Waarom Siem? Omdat mijn moeder het vroeger haatte als ze mij Max noemde. Ik was een meisje, geen Max. Daarom Siem. Heel mijn familie noemt mij zo. Natuurlijk heeft ieder een eigen variant, zoals Sie, Siemie, Siemekke en ga zo maar door. Siem dus.

Ohja, dit moet je even weten. Ik houd van praten. Het is het belangrijkste communicatie middel tussen mensen. En communicatie is belangrijk, voor mij dan. En om het feit dat ik van praten houd, praat ik veel. Vaak ook over dingen die eigenlijk niet belangrijk zijn, zodoende mijn bijnaam. Maar hé, handig als je het weet toch? Ik ben ook goed in snel van onderwerp veranderen. Van de hak op de tak. Dat komt omdat mensen vaak iets zeggen, wat mijn gedachte afdwaalt, dat weer leid naar een nieuw onderwerp. Waarover ik vaak mijn woordje klaar heb.

Om even mezelf kort, neem je tijd, kort is bij mij uren, en makkelijk voor te stellen heb ik over een paar punten nagedacht. Ja, ik denk ook veel, maar dat komt door het praten. Want als je veel praat, moet je daar wel over nagedacht hebben, toch? Dit is hoe ik denk over:

Liefde. Het belangrijkste ding in het leven na communicatie, hoewel.. Liefde is ook belangrijk.. Nou, gedeelte eerste plaats dan. Ik geloof in liefde, lees liefde op het eerste gezicht. Ik heb het eigenlijk nooit anders gehad. Ik werd verliefd op kerels die ik nooit gesproken had. Of ik verliefd werd op uiterlijk? Dat kan je niet zeggen. Mijn vriendinnen lachten me eens een keer uit, omdat slachtoffer nummer zoveel best lelijk was. Zoals ik mezelf altijd wijs maak, ik val op uitstraling. Ik heb in mijn hele leven nog maar met één jongen gezoend en ‘iets’ gehad. Voor zover je dat serieus kan noemen dan. Het liefst praat ik ook niet over die persoon.

Passie. Oh, die is simpel. Muziek en dans. Dans is Maxime, Maxime is dans. Ik voel me vrij, onschuldig en zorgeloos als ik dans. Ik wil later ook iets doen met dans, maar of ik ooit zo goed word. Het is een raadsel voor mij. En bij dans heb je natuurlijk muziek nodig. Muziek is mijn leven, mijn alles, mijn liefde. Maargoed. Dat is de laatste tijd niet meer zo origineel als je zegt dat muziek je leven is.

Vrienden. Ohjee. Ik zou zeggen zorg dat je goed zit en je ergens aan kan vasthouden, want dit is ingewikkeld. Ondanks het feit dat ik geen meisjesmeisje ben, heb ik wel vaak ruzie. Ik zal even naar de basisschooltijd terug gaan. Daar leefde ik acht vredige vriendschapsjaren met mijn eerste beste vriendin. Wat er fout liep? We groeiden uit elkaar. Zij kreeg foute vrienden, werd van school af getrapt, word teveel verwend. Zo’n type is het. En als haar iets niet aanstaat, zal diegene boeten. Vroeger negeerde ze me dan, toen ik er nog niet tegen kon. Later begon ze te beseffen dat ik zonder haar kon leven. Wat mijn boete was? Een kapotte fiets en een paar klappen tegen mijn hoofd. Het stomme was, zij deed niets. Nee, ze liet het haar ‘vriendinnen’ opknappen. Triest, als je het mij vraagt. Maargoed, ze wist blijkbaar niet wie ze voor zich had. Nu zit ze opgescheept met veertig uur taakstraf. Raar. Ik ga mijn ex-beste vriendin aangeven bij de politie. Ach, had ze maar niet zo moeten handelen. Dan komen we aan bij ex-beste vriendin². Hoe was ze? Ze was altijd beter, knapper, slanker, liever en lekkerder dan mij. Ik werd verliefd, zij kreeg die jongen. Je denkt zeker dat mijn jaloezie het einde van deze vriendschap was? Nee, ik kon mijn mond niet houden. Ik had tegen iedereen verteld, inclusief haar aardvijand, dat ze een jongen gerukt had. Woow, man over boord! Vanaf dat moment geen beste vriendinnen meer voor mij. Het was in principe niet nodig. Ik zat met acht andere meiden in de klas. Hier een indruk van ze:
Noëlle – Maxime². Mijn P.A. Persoonlijk aanhangsel. Kopieert alles van wat ik doe, wat ik zeg en wat ik denk. Vrij irritant.
Maartje – Het gewone meisje. Ik heb niets met haar gemeen. Ik ben totáál anders dan haar. Ik ben eigenlijk totaal anders dan iedereen van de meiden, behalve dan van Maxime². Die kopieert alles.
Lynn – Het sportieve meisje. Ze is ook de een na beste van Nederland in haar sport. Ja, ik ben trots op haar. Ze is gek. Zo gek als een deur. Ik dacht dat zij nooit verdriet had, nooit zorgen, totdat haar problemen aan het licht kwamen.
Mees – Mees.. Tjaa. Moeilijk persoontje. Aandacht tekort van haar ouders. Met vier kinderen en nooit thuis zijn? Dan vraag je er gewoon om. Het type meisje dat al vaak in de problemen is gekomen. Ze rookt, blowt en heeft, tot tegenstelling van alle andere meisjes, al seks.
Jill – Ach, ze is ook een gewoon meisje. Ze komt wel ‘ns voor raad bij mij. Als ik meestal niet veel over mensen te zeggen heb, is het vaak positief.
Jade – Al van kleuter af aan gekend. Het is een lief meisje, maar toch het buitenbeentje van de klas. Dat komt door haar ouders. Ze mag bijna nooit iets. Haar vader werkt ook bij ons op school, dus moet ze ook nog ‘ns goede cijfers halen. Tot tegenstelling van de meeste weet ik hoe ze écht is.
Lize – Oh, geweldig kind. Ik kan er goed mee lachen én roddelen. Jupp, zij en ik weten alles. Of het een goede eigenschap is vraag ik me soms af.
Robyn – Ach, lief meisje. Tijdje ruzie mee gehad. Ik heb haar een soort van kapot genegeerd. Het is zelfs zo ver gekomen dat ze een paar keer naar de leerlingenbegeleidster moest. Oké, leer mij kennen. De bitch. Daar vertel ik straks meer over.

Familie. Familie is voor mij belangrijk. Ik heb een heel goede band met mijn vader en moeder. Mijn moeder is mijn beste vriendin. Ik vertel haar alles, omdat ik toch weet dat ze het niet doorlult. Omdat ze mij toch niet in de steek kan laten of in elkaar kan slaan. En mijn broertje, niet te vergeten. Ik houd van hem, in tegenstelling tot andere broer zus relaties, is onze band goed.

Verslaving. Badeendjes, lollies, computer, telefoon, iPod en mijn grootste.. Tokio Hotel. Vraag mij een spreekbeurt te doen over Tokio Hotel en ik kan uren door blijven lullen. Jup, die jongens doen iets met mij. Ze zijn mijn steunpilaar in moeilijke tijden. Die jongens zijn gewoon niet te verwoorden, dus doe ik dat ook niet. Je zult het later wel merken.

Angsten. Voor zo ver ik weet, heb ik er niet veel. Ik kan alleen mensen niet in de ogen aankijken. Ik kan het wel, maar niet lang. Zelfs als ik het wil. Ik kan het gewoon op de een of andere manier niet. Alsof ik ze te lang aankijk, ze me van binnen kunnen zien. Me kennen. En ik houd van onzichtbaar zijn. Niemand die me opmerkt. Maar van de andere kant houd ik van opvallen. Ik ben ingewikkeld.

Slechte punten. Oké, deze heb ik speciaal voor het laatste bewaard. Eerst mijn goede indruk, daarna mijn slechte. Ik ben egoïstisch, koppig, bazig, krijg en wil altijd mijn zin. Ik weet hoe ik mensen kwets en doe het nog ook eens, soms. Als ze er om vragen. Ik kom altijd te laat. En ik heb een gat in mijn hand. Meestal schulden bij mijn ouders. Oké, het zijn mijn ouders. Ze weten dat ik ze terug betaal. Maar hoe zal het later zijn? Liever denk ik niet aan later, bang voor wat er komen gaat.

Zo, dat waren een aantal punten. Het is je vast opgevallen dat ik vaak in tegenstelling tot gebruik. Ik ben ook in tegenstelling tot. Ik ben anders, ik hou van anders zijn. Ik hou van originaliteit. Dat ben ik en niemand anders. Dit is Maxime. Aangenaam.

Je hebt verkeerd geklikt sukkel. XO (4 x uitgekomen)

Maar vertel je wel even wat je van dat stukje vond? ^ Danke.