Omdat ik als mezelf ga, het is geen carnaval. #2. - Uitkomsten

Leuk, die ochtendrituelen. x] (11 x uitgekomen)

Tomvest! <3

Ik rek me uit en kijk tevreden mijn kamer rond. Overal kijken er vier jongens me aan. Mijn blik blijft hangen op een jongen met ontploft haar en make-up op. Ik zucht. Als ze zeggen dat perfectie niet bestaat, hebben ze vast niet naar deze jongen gekeken.

Ik kijk mijn kamer rond, opzoek naar kleren, die niet ranzig ruiken. Ik vis een paars truitje, een groen vestje en een zwarte skinnybroek uit de troep. Ik strompel half naar mijn kast en pak daar een schone onderbroek en bh uit. Oké, nu begin ik met mijn grootste avontuur ’s ochtends. Mijn skinnybroek aandoen.

Ik ga op het bed zitten en stop mijn benen in de broek. Ha! Obstakel één voltooid. Ik trek de broek omhoog en de worsteling begint. Oh god, ik houd ook van overdrijven als je dat nog niet wist. Ik zit nog maar een paar seconden in worsteling met mijn broek, als mijn moeder roept. En er is één ding wat je nóóit moet doen. Mij storen tijdens mijn skinnybroekworsteling. En bingo, ik heb er een nieuw woord in mijn woordenboek bij.

Als ik eindelijk mijn kleren aanheb, loop ik naar de spiegel. Ik kijk naar mijn spiegelbeeld en besluit dat mijn haar goedzit. Ja, het zit wild, maar het zit goed. Ik smeer wat mascara op mijn wimpers en spuit wat parfum en deodorant op. Daarna vis ik mijn sjaal uit de troep en doe ‘m om mijn nek, waarna ik vervolgens naar beneden stamp. Zo, mijn oh zo spannende ochtendritueel.

Beneden aangekomen zit mijn moeder al aan de ontbijttafel. Ik ga naast haar zitten en smeer een boterham. Mijn vader komt ook gapend aanlopen, maar ik ben alweer onderweg naar mijn tas. Ik pleur er een snoepzak, een cosmogirl, wat make-up en broodjes in. Daarna ga ik terug aan de ontbijttafel zitten, verheugend op wat komen gaat. Een dagje naar Leiden, een museum bezoeken. - blegh -

Ik vind het heus niet erg om naar een museum te gaan, tenzij het er saai is. Maar zover ik weet zijn de meeste musea saai. Maar dit is niet zomaar een museum. Oh nee nee! Het is een aardrijkskundig museum! En als je bij mij het goed wil verknallen, moet je met aardrijkskundige praatjes aankomen.

Zolang ik weet waar Nederland, België en Duitsland liggen, is alles coewl. Nederland omdat moi er woont. België, omdat dat gewoon bij mij hoort. Half bels. Maar geef toe, zou je niet een beetje een lompe koe zijn als je niet wist waar België lag? Ik bedoel, de heilige wafels komen er vandaan?! En niet te vergeten, het mooie Duitsland. Ook omdat het bij mij hoort en omdat.. Moet ik je dat echt gaan vertellen? Omdat Tokio Hotel daar vandaan komt!

Zoals ik al zei, Tokio Hotel is mijn verslaving. Het beheerst nogal mijn leven. Alles wat ik tegenkom, vergelijk ik met hun, of iets wat met hun te maken heeft. Zouden ze in Nederland afkick Tokio Hotel klinieken hebben? Hmmz, handig, maar nutteloos. Ook al irriteert jou mijn verslaving, mijn verslaving irriteert mij niet. Nee, ik dank God op mijn blote knietjes voor die jongens. Of ik geobsedeerd ben? Nee hoor. Ik kan heus wel één minuut niet aan Tokio Hotel denken. Of niet. Ach, zolang ik er niet over praat? Wat moeilijk is, want ik houd van praten. Vooral over Tokio Hotel. Mijn advies? Leer met mij en mijn verslaving leven.

Baah. (7 x uitgekomen)

Nee, echt niet.